Nieduża sówka zastukała dziobkiem w okno żeńskiej sypialni Krukonów. Uparcie czekała, aż ktoś je otworzy i wleciała od razu do środka, upuszczając kopertę na poduszkę Wandy.
List napisano starannie, było widać, że nadawca starał się trzymając pióro.

Cytat :

Droga Wando,

Nie wiem, czym sobie zasłużyłem, ale dziękuję. Ciasto było przepyszne, sama je robiłaś?
Słyszałem, że Wilson chce odbyć z tobą randkę w moim gabinecie - kiedy skończycie, wyślij do mnie swojego patronusa. Chciałbym porozmawiać, jeśli będziesz miała wolną chwilę.

Alex

Wiadomość zwrotna przyszła szybko. Rych tyk, jak w zegarku. Zapisana na odwrocie tamtego listu, ołówkiem. Widać, kiedy sowa złapała Francisa, ale ten nie zwlekał i odpisał od razu, nie wygramalając się nawet z łózka.

Cytat :

Dziękuję. Za ciastko również.
Nie wydawało mi się to istotnym faktem, z resztą, ostatecznie, o Henryku także dowiedziałem się sam. Potraktujmy to jaką małą lekcje spostrzegawczości. Warto zauważać drobne sygnały, Panno Whisper.
p.s.
Nie wątpię, że za nie aż tak długo Pan Lancaster sprawi Ci podobny.

Cytat :

Tak, ja również uwielbiam patrzeć kiedy widzę kolejne złamane serce.
Kwestia przyzwyczajenia, prawdopodobnie.

Sowa śnieżna Gallagherów dopadła pannę Whisper jeszcze przed nadejściem wieczoru, dzierżąc w pyszczku fragment pergaminu i zdjęcie. Przysiadła jej ospale na kolanach i nachyliła się do głaskania, zmyślnie zaglądając jej do kieszeni i szukając okruchów po pierniczkach. Na zdjęciu widać było Chrisa podążającego korytarzem z dłońmi prowizorycznie związanymi za plecami puchońskim szalikiem.

Cytat :

Panno Whisper!
Proszę zjawić się przy palenisku z pierniczkami albo ten Puchon spłonie. To nie żarty. Mamy tu mężczyzn głodnych jak wilcy.

PORYWACZE

Cytat :

Wczoraj wieczorem przypomniałem sobie coś istotnego. Widziałem, pamiętam już ostatnie spotkanie z Soleil. Przed wypadkiem na obozie. Powiedziałem jej wtedy, że ją kocham. Nie spojrzę jej ani Tobie więcej w oczy. Żałuję, że pamiętam, bo teraz nie wiem co mam zrobić. Jesteście dla mnie obie ważne.
Mój ojciec miał wypadek w pracy i widać z daleka, że to sprawka Śmierciożerców. Wracam z Laurel do domu, bo ktoś musi się zająć naszą matką. Nie będzie mnie do świąt, nie wiem czy zdołam wrócić do Hogwartu do końca roku szkolnego. Nie byłbym w stanie, nie po tym, gdy amnezja się powoli wycofuje. To mnie przerasta. Jestem wrakiem, a Ty zasługujesz na kogoś lepszego.

Nie ma słów, abym Ciebie przeprosił za to, że musimy się rozstać. Nie spotkamy się prędko, Wando, a więc nie czekaj na mnie. Byliśmy To trwało trzy miesiące, jesteś silna i się pozbierasz. Naprawdę pomogłaś mi odżyć. Jestem tchórzem, bo nie jestem w stanie do Ciebie przyjść, spojrzeć Tobie w oczy i tego powiedzieć.
Pamiętam prawie wszystko i muszę odejść. Nigdy nie przeżyłem jeszcze takiej strasznej nocy. Przepraszam, że Tobie to robię, ale chcę, żebyś znała prawdę i prawdziwy powód, bo należy się Tobie szczerość.
Dzięki za wszystko,
Henry

O poranku nadleciał Piórodawca z ciężką torbą wypchaną czekoladami o różnych smakach oraz liścik:

Cytat :

Nie wiem czy wiesz, ale ja wiem, że Heniek wyjechał. Sam nie jestem Masz na pocie Jeśli wciąż lubisz Puchonów
Daj znać jak się trzymasz.

Dwayne

Cytat :

Niedługo urodziny Joe, pomogłabyś mi jej cos kupić?

Kartkę przyniósł Piórodawca kilka godzin po poprzednim liście, oderwana wyraźnie od pergaminu, a literki świadczą wyraźnie - pośpiesznie pisana wiadomość.

Plotki roznosiły się po Hogwarcie szybciej niż wynosiła prędkość światła. A Lucas jak to Krukon - szybko łączył fakty.

Cytat :

Wandziu,
Wiem o Lancasterze. Jak go spotkam to dostanie w pysk. Zachował się jak sukin łajdak. Głupio pytać jak się czujesz, chciałem Ci tylko powiedzieć, że możesz do mnie pisać o każdej porze dnia i nocy, możesz płakać mi w koszulę (specjalnie nauczę się zaklęć piorących), bić i złościć (kupię maść na siniaki), obżerać się słodyczami (obrobię Miodowe Królestwo), a nawet milczeć. Pal licho, nawet całą noc. I nie myśl, że mnie zbędziesz.
Lucas

W tym przypadku powiedzenie „plotki roznoszą się na skrzydłach” nie musiałoby specjalnie wychodzić poza ramy bezpośredniego odbierania tegoż tekstu. Szkolna, zmachana – bo bezlitośnie popędzana przez pewną blondwłosą Krukonkę, sówka z ulgą spoczęła na brzegu łóżka należącego do panny Whisper i ni to szczęśliwa ni obrażona, wystawiła nóżkę, do której przywiązana była sporządzona na prędko, nieco wygnieciona, notatka.

Cytat :

Nie chcę, nie chcę, nie chcę, nie chcę tego mówić, ale – a nie mówiłam? HUFFLEPUFF. Po co komu Puchoni? Nawet nie wiadomo jakie cechy im przyświecają – jedyne co o nich wiemy to to, że mają swobodny dostęp do kuchni. Pewnie dlatego większość z nich jest pulchna. Dlaczego Pettigrew jest w Gryffindorze?
Banda nic-nie-wartych-kretynów. Pozwoliłam Tobie zaufać jednemu. A tu? Zabiję, zamorduję.
NIE RUSZAJ SIĘ Z MIEJSCA. Choć w sumie nie mam pojęcia gdzie jesteś.
Spotkajmy się jak najprędzej w dormitorium, mam nadzieję, że masz rzeczy tego cholernego Henryka, urządzimy sobie ognisko.
Kocham Cię, Wando, zjawię się jak najprędzej, żeby Cię wytulić.
G.
Ps. Nie zwracaj uwagi na pokreślone kwestie - od ośmiu godzin jestem na głodzie nikotynowym.
Ps2. CO ZA IDIOTA.

Sowa nie przyleciała od razu, nie zjawiła się w tym sowim potopie, który musiał nawiedzić Wandę dzień czy kilka dni po wieści o odejściu Lancastera, lecz dopiero jakiś czas później, podczas jednego z tych ponurych dni, gdy deszcz dzwoni smętnie o okna, a łóżko tak przyjemnie trzyma w objęciach. Czekała rano na oparciu łóżka, drzemiąc z głową schowaną pod skrzydłem, a do jej nóżki przywiązana była paczka z butelką piwa Gallagherów i ciepłym śniadaniem, w końcu Wanda w ogóle nie bywała ostatnio na posiłkach. Do tego zestawu dorzucono krótką notkę spisaną znajomym pismem.

Cytat :

Urwę mu jaja.

Gdy tylko do do uszu Mel dotarły informacje o tym co miało miejsce. Dobrze myślała, że coś się ostatnio dzieje. Posłała do Wandy sowę, zapewne Frejr nie jest pierwszy i ostatni. Na zachętę by poleciał szybciej dostał mały smakołyk, efektem było uderzenie w ścianę po wleceniu przez otwarte okno do salonu Krukonów gdzie była Wanda. Biedak nie zdążył zwolnić. Pozbierał się z podłogi, kopertę z listem trzymał w dziobie i zloty woreczek z kokardką. Dreptając w kółko znalazł miejsce by ten list zostawić pod krzesłem. Za chwilę szybko odleciał.

Cytat :

Wanda naprawdę mi przykro, nie spodziewałam się, że coś takiego będzie w ogóle miało miejsce
Mogę wywrócić do góry nogami cały Pucholand, dorwać go i zamienić w kamień.
PS. W woreczku znajduje się kilka moich podrobionych pierniczków, może ich smak Cię rozbawi.

Cytat :

Siemasz Wandziu

Idziesz ze mną na mecz? Obiecuję, że będę kibicował Krukonom i wezmę coś do wszamania. Dawno nie jadłem fasolek, reflektujesz?

Tulam,
Eric