Do dormitorium Puchonów wleciał czerwony samolocik wykonany ze sztywnego aczkolwiek błyszczącego papieru. Jego lot był prosty, a ten zaraz zwinnie wylądował tuż przed zdziwionym chłopakiem. Gdy jego ręka musnęła karty, mały Tupolev rozwinął się prezentując nieznane pismo i …zaproszenie.

Cytat :

Drogi Arthurze.

Oczekuje Ciebie w ten piatek o  godzinie 20:00 w jednej z sal do transmutacji znajdujacej sie na V pietrze.

Przynies ze soba czarujacy usmiech.

Tajemnicza Wielbicielka.

Panie McCallister. Wyciągaj najlepszy sweter z kufra bo czas na randez-vous.

W ciągu dwutygodniowego okresu ciszy między jednym a drugim listem, Feliks zdążył zapomnieć o wiadomości od młodego McCallistera. Z początku myślał, że w paczce znajduje się jakiś artefakt do sprawdzenia (ostatnio przyjmował z nudów dodatkowe zlecenia) i prawie rozniósł w pył jej zawartość, gdy żaby wewnątrz pudełek poruszyły całością. Tak człowieka stresować przy porannej kawie...!
Odpowiedź przyniosła inna sowa niż poprzednio - ta nie wyglądała, jakby chciała pożreć duszę adresata.

Cytat :

Drogi Artie,

Zlitowałem się nad twoimi nerwami i tym razem poszedłem na pocztę. Ashol to dziwaczne ptaszysko, ale na szczęście nie moje - pożyczam go od sąsiadki, kiedy nie mam czasu stać w kolejkach.
Nie ma za co, gdybyś kiedykolwiek chciał pracować w banku, polecam się jako źródło informacji.
Chętnie usłyszę, co wyszło z eksperymentu z zarostem! Gdybyś miał możliwość, pstryknij sobie zdjęcie z efektami.

Feliks Zolnerowich

Cytat :

Kochany mój Artie!
Nie, nie staczam się tak jak przez Ciebie wymienione Ślizgonki i mam nadzieję, że nigdy mi nic takiego do głowy nie strzeli. Bardzo doceniam twoją pomoc i to, że mnie pocieszasz. Wiesz, świat byłby smutny bez takich ludzi jak Ty.
Wielkie buziaki,
Amelka

P.S.: To dobrze, że wierzysz w siebie! Taki mały upominek dla Ciebie..

Do listu zostało dołączone opakowanie pralinek.

Liścik został wysłany dopiero następnego dnia.

Cytat :

Kochany Artie!
Tak się zastanawiałam kiedy odkryjesz moją słodką tajemnicę. Mam nadzieję, że na pewno nie masz mi tego za złe. Znam się dosyć dobrze ze Svietlaną. To naprawdę urocza i miła dziewczyna, dlatego w gruncie rzeczy i ją niecnie wykorzystałam. Ku Twojej uciesze!
Widzisz, z randkami w ciemno jest tak, że nie zawsze partner nam dobrany jest odpowiedni. Może i teraz tak było? Może nie wypaliło bo nie było między Wami chemii? Różnie to bywa, czasami nie załapuje. Dlatego też nie martw się jeżeli nie doszło do pocałunku. Naprawdę. Jesteś jeszcze młody i nie musisz się spieszyć do takich rzeczy. Miłość to poważna sprawa i niestety mimo ogromu tego uczucia często daje nam w kość. Czy tego chcemy czy nie.
Nie myśl jednak, że się poddałam. Dalej będę robić co w mojej mocy by na Twojej buźce pojawił się choćby cień uśmiechu! Jeżeli nie ta, to inna. Chociaż pamiętaj, że jedna randka to jeszcze nie powód by do końca przekreślać taką znajomość. Daj jej szansę.

Jeszcze Ci nie podziękowałam za order. Dlatego teraz to robię! Przesyłam ogromnego, soczystego buziaka!

Twoja Wanda.

Cytat :

Drogi Artie!

Twoja oferta jest zdecydowanie kusząca i byłam nawet skłonna rozpatrzyć ją pozytywnie, jednak gdzieś w głębi serca czuję, że nie jestem godna tak cudownego mężczyzny jak Ty. O Dantego nie musisz się martwić, nie jest już zainteresowany.
Może za czasów kiedy byłam jeszcze prefektem Krukonów stanowiłabym dla Ciebie odpowiednią partię, teraz jednak wolę chować się w twoim cieniu z pomniejszymi przedstawicielami Twojej płci.

Gorące pozdrowienia i buziaki!
Jenny M. Cordiel

Do dormitorium Artiego zakradła się zwinnie biała szczurzyca, przebierając cicho drobnymi łapkami. Przez chwilę postała słupka, węsząc, po czym namierzyła swoją ofiarę i wdrapała się po pościeli do wciąż jeszcze śpiącego McCallistera. Tam wypuściła z łapki drobny rulonik, będący odciętym fragmentem pergaminu. Na nim może znajome, bardzo okrągłe pismo Svetlany.

Cytat :

Cześć Artie!
Odwiozłeś mnie wczoraj pod łazienkę, a kiedy wreszcie udało mi się doprowadzić jako tako do porządku, niestety Ciebie już na zewnątrz nie było. W sumie się nie dziwię, chyba oboje chcieliśmy jak najszybciej zamknąć się w zaciszu dormitoriów. Powinieneś był widzieć miny dziewczyn z sypialni, kiedy stanęłam w progu! Bezcenne.
Chyba nie zdążyłam Ci podziękować za ratunek. No i pierwszy raz załapałam się na słynne przejażdżki z Tobą. Mam nadzieję, że poradziłeś sobie z pozbyciem się plam soku dyniowego z koszuli i swetra.
No i w sumie najważniejsze, chciałam Ci powiedzieć że mimo tego wszystkiego bawiłam się naprawdę dobrze. Szkoda mi tylko tych czekoladek, miałam ich właśnie spróbować gdy Irytek się pojawił, słowo! Dlatego pomyślałam, że jak będziesz miał kiedyś ochotę zrobić kolejną partię, to może bym się nadała na testera? O ile nie jesteś na mnie zły czy coś. A jeśli nawet, to oby Ci przeszło do naszej drugiej randki. Bo Irytek na pewno tego nie odpuści i szlaban nam wlepią jak ta lala. Tak więc szykuj czekoladki, czy chcesz czy nie!

Twoja (chyba) ostatnia pasażerka
Светка

Na odwrocie papierka natomiast widniał bazgrołek, będący zapewne próbą upamiętnienia tego wieczoru. I raczej nie chodziło o wyrzut sumienia.

Kolejny raz do dormitorium chłopaków szóstego roku Primo weszła już z dużo większą pewnością siebie. Jako zwierz o wysokiej inteligencji nie musiała kolejny raz poszukiwać swojego celu, a od razu wbiła się chłopakowi na pościel. To nic, że Artiego nie było w sypialni. Jako stworzenie mądre szczurzyca postanowiła na niego poczekać, kąsając dotkliwie każdą obcą rękę, która spróbowałaby odebrać jej liścik trzymany pod łapkami. Wreszcie po pojawieniu się McCallistera oddała mu grzecznie papier, powędrowała sobie po jego ramionach i czmychnęła na zewnątrz jak tylko ktoś ponownie uchylił drzwi od dormitorium.

Cytat :

Drogi Artie~
Cieszę się, że sok dyniowy jakoś zszedł. Ja sama też miałam z nim trochę problemów (ale to chyba opowiem już jak się spotkamy). Już teraz jednak możesz sobie wyobrazić kilka bab z różdżkami kłócących się o to, która poradzi sobie z tym lepiej i nie uszkodzi tkaniny. Jakoś żadnej z nas nie przyszło do głowy by pójść do skrzatów...
Aaaale mniejsza! Miałam Ci tylko napisać, że niedziela mi pasuje, o! I dziękuję za kwiatka. Też wisi. Fajne takie rysowane, przynajmniej nie trzeba się martwić że zwiędnie.

Do niedzieli więc!
Света

Gryfon pewnego razu otrzymał list. Od wielkiej szychy o której często gadano! Bardzo się zdziwił treścią wiadomości. Porady były naprawdę dziwne, a szczególnie zbił go z tropu ten początek.
Mimo wszystko chwycił pióro i postanowił grzecznie odpisać bez wyśmiania wiadomości. Nawet mu poprawił humor. Ale miał problemy z napisaniem tego w języku, który puchon zrozumie. Dlatego poprosił jakiegoś innego gryfona o pomoc...

Cytat :

Droga Szycho!

Bardzo mnie zaskoczył ten list, więc musiałem odpisać. Zgodzę się, że widok na ceremonii musiał być niecodzienny. Wiedz, że nie jestem geniuszem, tylko po prostu zmieniłem szkołę. Szczegóły są już nieistotne.
Przyznam, że te zasady i porady wywołały u mnie różne reakcje, dlatego każdą skomentuje:
1. Zacznijmy od tego, że KAŻDA panna pragnie komplementów i bez obaw. Potrafię sobie z tym poradzić.
2. Nawiązując także do punktu pierwszego dodam, że miałem okazje poznać Jasmine Vane. Tyle jednak w temacie. Napomknę tylko, że moi gryfoniaści koledzy odradzają mi znajomość z ślizgonką.
3. Nie spotkało mnie nic takiego, ale będę uważał.
4. Spotkałem w życiu naprawdę straszne osoby...
5. Dzięki, teraz już nie umrę głodny!
6. Nie znam Wandy Whisper, lecz spokojnie. Nie mam zamiaru.
7. Obrzydliwe.
8. Cóż, o tym plotkują nie tylko w zamku. Wątpię jednak, aby dyrektor rozglądał się za młodszymi o cały wiek chłopcami.
9. To chyba oczywiste.
10. Tego nie trzeba przypominać.

Spokojnie, dam sobie radę, jak zawsze.

~Sergie Lémieux

Cytat :

Znikąd zjawiła się maleńka sówka. Do nóżek miała doczepiony rulonik oraz sakiewkę z pojedynczą fiolką zawierającą 5 ml eliksiru zmieniającego kolor na tęczowy. Zrzuciła paczkę wprost na głowę ucznia i odleciała szybciej, niż się zjawiła. Rulonik okazał się najnowszym wydaniem "Lustra".

List wysłał jakiś czas po otrzymaniu tego od Arthura McCallistera. Do listu przeczepione było pudełko z kilkoma opakowaniami czekoladowych żab - tego czego Walker pożądał najbardziej.

Cytat :

Drogi Drifterze Hogwartu!

Na pewno jesteś bardzo miły! Nie potrafię tego oszacować po czytaniu listów, jednak wydajesz się być sympatyczną osobą! Ja na ogół nie piszę zbyt dużo listów, ale czasami trzeba zrobić wyjątek, prawda?
No tak! To jest właśnie tą pułapką korespondencji, nigdy nie poznasz prawdy! Ale chyba mogę zdradzić trochę "tajemnicy"... Zdążyłem Cię polubić i tej ironii z mojego pióra uciekło!
Naprawdę? Nie miałem szansy się o tym przekonać, nie rozmawiam z wieloma osobami, ale pewnie już się o tym przekonałeś. W końcu wspominałeś o tym w swoim pierwszym liście! Granica między Krukonami a Ślizgonami zawsze była cienka - od sprytu do inteligencji bliska droga.
Wanda to bardzo urocza osoba. Karmi mnie słodyczami, daje ważne lekcje życia! Podobnie jak w Twoim przypadku, też jest tak jakby moją opiekunką!
Nie mógłbym podjadać ich podczas trwania lekcji, ponieważ zjadłem wszystkie od razu po przeczytaniu listu! Były pyszne! Mam nadzieje, że lubisz czekoladowe żaby!
Owszem, możemy się spotkać! Nie musisz też zakładać tiary, na pewno Ciebie poznam.

Pozdrawiam,
Thomas Walker

Ten list był niesamowity. W końcu nie każdego dnia można zobaczyć mały kwadracik który miał za zadanie wyglądać jak litera "o". List był zapakowany w niechlujnie złożoną kartkę papieru. Nie był też podpisany. W końcu niewielu ludzi może się pochwalić opanowaniem alfabetu techniczno-krzywego.

Cytat :

Artie, z chęcią się z tobą pościgam, ale nie trzeba się śpieszyć. Znasz mnie, za parę dni albo tygodni połamię sobie nogi, a wtedy od wyścigu się nie wymigam

/informacja o dacie realnej spotkania pojawi się na tablicy ogłoszeń w pokoju wspólnym Puchonów