Tanja nie posiada własnej sowy, dlatego za kuriera robią te szkolne albo.. fretka.

Na horyzoncie pojawiła się brzydka sowa. Miała znudzone spojrzenie, a ostro zakończony dziób wyglądał groźnie. Dumny jak paw ptak wylądował zgrabnie na stole Gryffindoru przy Tanji, wyciągnął łaskawie nóżkę, a po oderwaniu liścika, sowa umyślnie wylała pucharek z sokiem. Była bardzo niezadowolona i nikogo nie lubiła.
Kawałek pergaminu jak i pieczątka mówiły, iż to list ważny o najwyższym priorytecie. Mało tego, to był wyjec. Po otwarciu można było usłyszeć spokojny, rzeczowy i surowy męski baryton:

Cytat :

Panna Tanja Everett jest wzywana do gabinetu profesor Lacroix jutro o godzinie dziesiątej zero zero. Obecność obowiązkowa. Serdecznie pozdrawiam, Wilson, auror w Hogwarcie.

Następne list samoistnie spłonął.

Sówka Dorcas została wypożyczona właśnie na ten szczytny cel. Zastukała dwa razy w szybę i wyciągnęła dumnie nóżkę przed siebie. Była tam czerwona ozdobna koperta, a w niej eleganckie zaproszenie:

Cytat :

Droga Tanjo Everett,
Mam zaszczyt zaprosić Cię na chrzest Maleństwa. Odbędzie się ono dnia 15 czerwca 1977 roku o godzinie 18:05 na szkolnych obrzeżach Zakazanego Lasu (uzyskano przepustkę i pozwolenie aurorów na to przedsięwzięcie). Obowiązkowy jest strój galowy. Mile widziane są upominki bądź prezenty specjalnie dla Maleństwa, które zostanie oficjalnie ochrzczone.
Proszę o niezwłoczne przybycie i potwierdzenie zaproszenia osobiście, bądź listownie. Proszę również o zachowanie powagi jak i szacunek wobec tego szczególnego wydarzenia.

Z wyrazami szacunku,
Syriusz Black

PS Zostajesz świadkową chrztu. Jeśli nie przyjdziesz sama - przyjdę ja po Ciebie.

Liścik przyszedł z jednodniowym opóźnieniem. Płomykówka Heńka wesoło zahukała, lądując przy ramieniu Tanji i głaskając ją dziobem po dłoni. Przeczuwała, że jej właściciel ma przechlapane.

Cytat :

Nie miałem innego wyjścia, Tanju. Powiedziałabyś sama cokolwiek, gdybym ja tego nie zgłosił? Odineva jest fajna, ona wszystko rozumie i pomoże Ci dyskretnie. Tamten list mnie przeraża, jak mogłaś takie coś znosić?
Jak się czujesz? Głowa nadal boli? Porządnie rąbnęłaś o tę zbroję, a ja utknąłem w Pokoju Wspólnym i nie mogę przyjść i osobiście Cię obejrzeć,
Henry

Cytat :

Myślisz, że nie rozumiem? Przypomnij sobie dlaczego leżałem w Mungu. Nie dałabyś rady, Tanju. Nikt nie poradzi sobie z piekłem, nie w pojedynkę. Wiem co mówię. Nie chciałem z nikim gadać, ale to samobójstwo. Możesz mnie teraz nienawidzić, ale jak się u Ciebie poprawi dzięki Odinevie, a poprawi się na pewno, zauważysz, że nie zrobiłem nic złego. Nie będę prefektem naczelnym, to śmieszne. Nie sądziłem, że zarzucisz mi materializm...

Bez podpisu, na wyrwanej kartce z zeszytu. Nero tym razem nie przymiliła się do Tanji. Łypała na nią spode łba, a było to dziwne, wszak ta sowa uwielbiała każdego. Może zmieniła się za to, że Henry poczuł się gorzej po przeczytaniu poprzedniego listu?

Minęło kilka dni, a może już i ponad tydzień od tej nieszczęsnej rozmowy, po której Michael odszedł. Nie wiedział dokładnie. A mówią, że to szczęśliwi czasu nie liczą. On nie był szczęśliwy, a jednak nie potrafił powiedzieć, jak długo nie może już zapomnieć. Wydawało mu się, że wieczność. Dni leciały powoli, a on cały czas myślał, co dzieje się z panną Everett. Wreszcie wziął kawałek pergaminu i zaczął pisać.

Cytat :

Tan,

Nie mogę zapomnieć. Przepraszam, że się odwróciłem i że próbowałem w ogóle wymazać to wszystko z pamięci. Martwię się o Ciebie, niezależnie od tego, z kim jesteś, czy z Lucasem, czy Braianem czy innym Christopherem. Nie obchodzi mnie to. Chcę tylko wiedzieć, czy jesteś bezpieczna. I mam nadzieję, że nie jesteś z nim. To znaczy, wiesz o kim mówię.

Mike

Cytat :

Tanja,

Nie możesz tam jechać sama. Nie pozwalam.
Zabierz ze sobą mnie, nie strach.
Nie tylko dodam Ci odwagi. Będę nią.

Mike

Cytat :

Tan,

Nie chcę, żeby moje obietnice pozostały jedynie pustymi słowami. Nawet nie wiesz ile bym dał, żeby być tam z Tobą, a nie wiem nawet, gdzie mieszkasz. Uważaj na siebie, bo gdyby coś ci się stało, nie darowałbym sobie tego do końca życia.

PS Nie, nie mogę tak czekać, umierając ze strachu. Gdzie mam dojechać? Wsiadam w najbliższy pociąg, jaki mi się tylko trafi.

Mike

Cytat :

Tan,

Mam nadzieję, że będzie tak jak mówisz, chociaż wiedz, że jestem wściekły. I że cholernie się boję. Napisz do mnie list, kiedy będziesz mogła się już ze mną zobaczyć. I pamiętaj, że jeśli go nie dostanę, to mimo że nie chciałaś mi powiedzieć, gdzie jesteś - znajdę cię choćby na końcu świata.

Mike

Nadszedł wieczór, a Michael nie dostał od Tanji żadnej wiadomości, co sprawiało, że powoli zaczynał się niepokoić. Czyżby zapomniała? Nie, to niemożliwe, nie zapomniałaby o liście, nie zafundowałaby mu takiego stresu. Może jeszcze nie wróciła? Ale to z kolei nie działało wcale na niego budująca. Ponownie wziął pióro i zaczął pisać, na razie jeszcze spokojnie, mając nadzieję, że zaraz otrzyma odpowiedź.

Cytat :

Tan,

Wszystko w porządku? Miałaś napisać, kiedy będzie po wszystkim.

Mike

Cytat :

Tan,

Odezwij się. Umieram ze strachu. Powiedz, że nic się nie stało...

Mike

Cytat :

Tan,

Nie musisz mi dziękować. Na obóz jadę, oczywiście. I mam nadzieję, że się na nim spotkamy.

Mike

Płomykówka, zapożyczona od przyjaciółki Williama zdawała się być idealnym ptakiem do dostarczenia tej wiadomości. Sam nie posiadał sowy, więc poproszenie Letitii o drobną przysługę było jak najbardziej na miejscu, szczególnie, gdy sytuacja była tak poważna. Po przeczytaniu Proroka był wręcz wstrząśnięty i po pierwszym szoku od razu skontaktował się z pierwszą z brzegu osobą, by prosić o pomoc. Musiał napisać do ich córki. Nie mieściło mu się w głowie, że Sean, którego znał dłuższy czas, byłby zdolny do... szkoda słów, nawet nie był stanie znaleźć takich, które by idealnie oddały sens jego myśli. I Nikita... Merlinie. Siostry w sierocińcu pewnie powiedziałyby "świeć Panie nad jej duszą".
Wykorzystał jeden z arkuszy białego pergaminu i szafirowym atramentem napisał:

Cytat :

Droga Tanjo.

Przede wszystkim pragnę złożyć najszczersze kondolencje i wyrazy współczucia w związku z tą straszną sytuacją, która miała miejsce. Jest mi niesamowicie przykro z powodu tragedii, która Cię dotknęła. Mam nadzieję, że czujesz się lepiej i że Twojemu zdrowiu ani życiu nic ani nikt już nie zagraża.
Możesz mnie nie pamiętać, jednakże bywałem w Twoim domu, gdy byłaś małą dziewczynką. Przyjaźniłem się z Twoimi rodzicami i pewnego dnia Nikita, Twoja droga matka, poprosiła mnie, bym w razie wypadku zaopiekował się Tobą. Chciałbym się z Tobą spotkać, gdy tylko wyrazisz na to zgodę i kiedy Twój stan zdrowia na to pozwoli. Przesyłam wraz z listem medalion, który dostałem od Twojej matki na dowód zaufania jakim mnie obdarzyła. Jego możesz już pamiętać, w końcu Nikita prawie się z nim wcześniej nie rozstawała.
Jeszcze raz składam wyrazy współczucia i życzę Ci szybkiego powrotu do zdrowia oraz szczęścia. Odpisz, proszę, czy moglibyśmy się spotkać.

Z pozdrowieniami i najszczerszymi życzeniami,
William Lewis, przyjaciel rodziny.

Złożył ostrożnie pergamin, następnie z małej szufladki w biurku wyciągnął srebrny woreczek, w którym znajdował się srebrny wisiorek z medalionem - bursztynem, w którym zatopiono mały ząbek. Na zawieszce wygrawerowano lata temu małymi literami "Nikita". Umieścił woreczek razem z listem w kopercie, po czym napisał kaligrafią "Do Szanownej Panienki Tanji Everett". Natępnie wręczył wiadomość płomykówce, która pognała ile sił w skrzydłach do adresatki.