The member 'Mistrz Lemur' has done the following action : Dices roll

'Pojedynki' :

Podejrzewał, że to może być ten cholerny bogin, ale nigdy nie widział bogina Harley. Ba. Ona sama chyba nawet nie wiedziała, że tak może wyglądać. Wszystko przez to wydarzenie z wodą, którego inicjatorem był ten dupek, Grossherzog. Lucas nie lubił gościa z całego serca i ciężko było mu się opanować na jego widok, mimo, że należał z natury do grona ludzi spokojnych i opanowanych, nie rozstrzygających niczego prawem pięści. Tutaj sytuacja była zgoła inna.
Zaklęcie płomieni podziałało, ale wcale nie tak, jak powinno było. Topielica zaczęła wrzeszczeć... HArley musiała być coraz bardziej przerażona!
I nagle nastąpiła zmiana.. albo to bliskość wyostrzyła zmysły chłopaka i nagle topielica okazała się być szyszymorą. Cooo? Lucasa przebiegł zimny dreszcz po plecach. Te wszystkie opowieści rodzinne na noc, gdy starsi próbowali go przestraszyć, zawierały historię o szyszymorze. Lucas zadrżał. Jakim cudem się tutaj znalazła?!
Tylko czemu z topielicy stała się jego zmorą? Resztki logiki odezwały się w umyśle. Może to faktycznie bogin?!
Lucas ponownie spróbował Riddikulus, chcąc pozbyć się stwora. Był przerażony, nie wiedział, czy uda mu się w pełni wyobrazić baletnicę, w którą by się rzekomy bogin zmienił.
Gdyby jednak mu się nie udało, chciał rzucić Silencio, które uciszyło by zmorę.

Kayneth zupełnie nie widział co się dzieje - w jednej chwili spokojna wędrówka zmieniła się w atak czegoś dzikiego i nieprzyjemnego. Szczerze mówiąc - zupełnie stracił głowę, nie mając pojęcia co powinien robić. Osunął się na ziemię i przysiadł - szczerze mówiąc, przez moment zupełnie nie był w stanie nic zrobić, co wykorzystał ów stwór błyskawicznie molestując resztę jego grupy. Coś się zmieniło i Kay nie rozumiał jak to możliwe że potwór z lasu zmienia postać. No bez przesady.
Jeśli mu się udało rozpoznać stwora, wiedział już że jest to bogin. Wówczas za żadne skarby nie zamierzał się do niego zbliżać - doskonale wiedział w co zamieni się widząc jego, a wolałby żeby stwór nie miał w sobie ani trochę smoka - to mogłoby zaszkodzić im wszystkim. Ograniczył się więc do krzyknięcia do reszty drużyny:
-To cholerny bogin, gdzie leży problem ludzie?
Jeśli jednak nie udało mu sie prawidłowo rozpoznać stworzenia, wówczas uznał że to nic innego jak zwykły nieprzyjemny stwór niewiadomo skąd. Wpadł więc na genialny plan, który był wręcz idealny na pozbywanie się takich stworów. Wskoczył w jego zasięg, wycelował pod jego nogi (stwora oczywiście, nie Kaya) swoim niezawodnym, niekonwencjonalnym magicznym kijaszkiem i wykrzyknął:
-Perfossus

Pochopne działanie nie należało do typowego dla Sama. Jednak teraz, kiedy rzucił się jak w amoku do błota, aby poszukać różdżki Harley do głowy przyszło mu coś, co nie do końca wprawiło go w dobry nastrój. Idiota zmniejszył dystans między nim, a boginem, co za tym szło, prawdopodobnie, jeśli go dostrzeże, zmieni się w KOGOŚ, kogo Silver nie chciał widzieć na oczy do końca wakacji. Gdyby jednak stało się najgorsze, można być pewnym, że dla Sama będzie to jedno z najgorszych scenariuszy, jakie mogły obejmować wakacje. Wiedział, że musiał działać. Wymyśleć coś, co powinno chociaż na chwilę dać im czas do namysłu, ewentualnej ucieczki. Idiotą trzeba było więc się urodzić. Sam podniósł się z ziemi i stanął naprzeciwko zmory. Wycelował w nią różdżką i krzyknął:
- Aquamenti – gdy uda mu się to zaklęcie, woda powinna oblać zmorę i może też zgasić. Gdyby tak się udało, Sam rzuciłby kolejne zaklęcie: Glacius , które zamroziłoby wroga, na jakiś czas go unieruchamiając. Gdyby jednak się nie udało, przyjąłby na klatę bogina, dając mu się zamienić w osobę, która spędzała mu sen z powiek już wiele, wiele razy: Argusa Filcha.

The member 'Mistrz Lemur' has done the following action : Dices roll

'Pojedynki' :

W końcu jego pewność okazała się stuprocentowa. Miał przed sobą ohydną szynszymorę, jego utrapienie z lat dzieciństwa. Nie miał pojęcia, jakim cudem otrzeźwiał i uniósł wysoko różdżkę, by posłąć w bogina czar. Czar, który podziałał. Okropny demon musiał zamilknąć, gdyż nagle na jego szyi pojawiła się wielka, czerwona muszka, która boleśnie zacisnęła się na gardle. Nie od dzisiaj było wiadomo, że jęk tej upiorzycy zwiastuje czyjąś śmierć z rodziny. Teraz zawyć nie mogła, a z ust Lucasa wydarł się cichy śmiech. Śmiech ulgi. Pokonał bogina i swój własny strach. Podbiegł do Harley, chcąc przekonać się, czy z nią wszystko w porządku. Przytulić ją. Upewnić się co do jej stanu. Dopiero wtedy chciał się zabrać za przyzwanie różdżki prostym Accio.

Wygrał walkę z samym sobą. Dosłownie. Z wielką ulgą powitał przemianę bogina, która nawet go rozbawiła. Pokonawszy upiora podbiegł do Harley, która wyglądała jak nieżywa. Z sercem na dłoni uklęknął przy niej i zaczął sprawdzać, czy żyje. Wyczuł puls, co bardzo go uspokoiło. Zaczął klepać ją po policzkach, w między czasie chcąc złapać jej różdżkę. Zajęty tym nie zauważył od razu niebezpieczeństwa. Ciągle trzymając Harley odwrócił się za źródłem hałasu. Otworzył szeroko oczy ze zdumienia. Co ich jeszcze dzisiaj czekało?!
Lucas dobył pokracznie swojej różdżki, nie do końca mając pojęcie co zrobić. Dosłyszał piskliwy głosik ptaszka, co jeszcze bardziej go zaskoczyło. Zapach jaki przywiódł ze sobą stwór porywający Kaynetha był obrzydliwy.
-Cuchnie jak troll.. lub inne paskudztwo, które się nie myje... -żachnął się Krukon, dalej starając się ocucić Puchonkę. Chyba sytuacja ich przerastała...
-Sam, wystrzelimy racę? Nie damy sobie rady... -przyznał z wielkim bólem. Postanowił jednak chociaż się postarać walczyć. Cokolwiek porwało Kaynetha, mogło się spodziewać buntu ze strony Krukonów. Lucas przymierzał się do Conjuctivitsa, by oślepić nieco stwora, a gdyby to nie pomogło to zasłonić mu oczy Obscuro. Może by go to unieszkodliwiło.

Pokonanie bogina było jednym krokiem na przód. Sam uśmiechnął się szeroko z zadowolenia i wyprostował, widząc, że różdżka Harley wróciła do swojej właścicielki, która de facto, leżała teraz nieprzytomna. Podszedł do  niej i wycelował różdżką w jej głowę, mówiąc:
- Rennervate – jeśli zaklęcie się powiedzie, dziewczyna powinna się przebudzić z omdlenia. Jeśli jednak nic takiego się nie stanie, pomimo protestów Lucasa, weźmie ją na ręce, gotów nieść taki dystans, jaki był konieczny. Lucas znał się bardziej na zaklęciach ofensywnych, Sam natomiast musiał zdać się na swoją siłę fizyczną i mózg. Wiedza też się przydawała, była ważna.
Smród, jaki dotarł do jego nozdrzy skutecznie wytrącił go z równowagi. Zbyt dobrze znał ten zapach, który sugerował o obecności trola górskiego. Jeśli mu się uda go wypatrzyć wcześniej, zanim zaatakował, będzie próbował chwycić Kaya, chroniąc go przed zaskoczeniem. Jednak jeśli mu się nie uda zauważyć niebezpieczeństwa, to wciąż będzie się rozglądał, gotowy do ataku. Wszystko jednak sprowadzało się do tego, że nie udało mu się ocalić Kaya. Warknął siarczyście, zaciskając dłoń na różdżce, po czym spojrzał na Lucasa, który zaproponował wystrzelenie racy. Przez chwilę się zastanawiał intensywnie nad metodą działania, jednak nic konkretnego w tej chwili nie przychodziło mu do głowy.
- Nie, mam wrażenie, że raca jest potrzebna do czegoś innego – powiedział Sam, po czym rozejrzał się dookoła. – Moja umiejętność rzucania zaklęć ofensywnych i defensywnych nie wystarczy. Lucas, spróbuj rzucić zaklęcie Protego Totalum, wtedy będziemy całkowicie niewykrywalni – propozycja wydawała się w miarę przemyślana, jednak Silver miał co do tego małe wątpliwości. Oni będą niewykrywalni, jednak Kayneth zapewne już został pożarty przez stwora. Nie było już co po nim zbierać, no cóż… na kogoś musiało pewnie paść. Nie był tym jakoś bardzo wzruszony, w końcu go  nie znał, no i tak był nieprzydatny, biorąc pod uwagę fakt, że zabroniono mu rzucać jakiekolwiek zaklęcia. Może i był zimnokrwisty i odnosił się do innych w taki, a nie inny sposób, ale trzeba było myśleć logicznie i praktycznie, a teraz nie wypadało im zrobić nic innego, jak ruszyć dalej, z dala od tego miejsca.

The member 'Mistrz Lemur' has done the following action : Dices roll

'Pojedynki' :

Sam cicho westchnął, całkowicie zaskoczony tym, że zaklęcie się nie udało. Było jednym z najłatwiejszych, a jednak nie wypaliło. Ze zrezygnowaniem opuścił różdżkę, spoglądając na Harley z przerażeniem. W końcu podniósł się i spojrzał na racę. Jednak chyba powinni ją odpalić, może panna Hart faktycznie nie miała możliwości uczestniczenia w dalszym etapie. Spojrzał pytająco na Lucasa. Jeśli skinie głową, najprawdopodobniej odpali racę, aby poprosić kogokolwiek o pomoc, jakąś wskazówkę. Mimo wszystko rozejrzał się też dookoła. Rozchylił wargi w zaskoczeniu, dostrzegając dziwnego ptaka. Czyżby kolejna wskazówka? Ruszył w kierunku zwierzątka, wyciągnął dłoń. Pozostało mu tylko czekać na dalszy rozwój sytuacji.

/Lemureł, składam przeprosin wiele ;(