Cytat :

Na mój znak, Stary. Na mój znak...

Nie da się ukryć, wiadomość od Francisa była szokiem dla Lily. Zwłaszcza tego typu wiadomość. ostatecznie zupełnie go nie znała, spędziła z nim zaledwie kilka godzin w raczej niecodziennych okolicznościach, niecodziennych dla osób, które łączy lub łączyć powinna więź typowo szkolna, uczeń - nauczyciel. Szok jednak był krótkotrwały i kiedy już przeszedł, Lily zwyczajnie schowała tubę do biurka, przy okazji odpisując krótko, aby mężczyzna nie musiał się denerwować, czy przesyłka dotarła cała i zdrowa.

Cytat :

Drogi Panie Lacroix,
Dostałam przesyłkę i liścik, owszem trochę mnie zdziwiły, ale nie sądzę aby miały być to plany nowej broni masowego rażenia, manifest podejrzanej doktryny lub coś równie nieprzyjemnego do trzymania w szufladzie. Prędzej stawiałabym na mapę skarbów, to by do Pana chyba nawet pasowało.
Oczywiście, że mogę więc przechować ów bliżej niezidentyfikowany dokument do czasu, aż będzie mógł go Pan bezpiecznie odebrać. Służę pomocą, a konkretniej przestrzenią, bo przecież tak naprawdę do tego ogranicza się mój wkład w ochronę ukrytych w tubie danych.
Przy okazji wyrażę nadzieję, że Pana wakacje mijają jak najlepiej. Już niedługo początek roku szkolnego i będzie miał Pan okazję doświadczyć wątpliwej przyjemności zmagania się z bracią studencką. Ale mam nadzieję, że mimo wszystko tak szybko Pan nie ucieknie i może uda nam się kiedyś porozmawiać.

Pozdrawiam Ciepło,
Lily

PS Dziwnie tak do Pana per "Pan", Panie Lacroix.

Joe zaskoczyła cały świat, bowiem przywdziała fartuch kucharski i przejęła kuchnię z Cardiff. Matka nie mogła wyjść z podziwu i co chwila sprawdzała czy jej córka ma temperaturę, skoro zabrała się do gotowania. A konkretniej do pichcenia. Odpowiedź Marynarza i Kapitana natchnęła ją i dodała jej odwagi. Nie musi się teraz przedstawiać ani ujawniać, lecz nie przeszkodzi to w wysłaniu słodkości obiektowi westchnień! Francis bardzo poruszył Joe na Teście Filcha. Dostojnie stał wśród nauczycieli, przystojny, elegancki, pociągający i taki... dorosły. Rozkocha w sobie najpierw jego żołądek, potem całą resztę.

Upichcone zostało pół kilogramowe ciastko "Fale Tamizy". Przekładane trzykrotnie. Karmelem, czekoladą i toffi. Na wierzchu ułożone zostały świeżutkie morele w kształt dużego serca. W środku z morel literka jego imienia. "F". Piękne "F". Zapakowane w biały papier, dostarczone w różowym pudełku z czerwoną wstążką w serduszka. Trzeba przyznać, że dobrze jej poszedł eksperyment kuchenny. Wyglądało apetycznie.

Doczepiona do tego została maleńka wiadomość.

Cytat :

Smacznego! Tajemnicza Wielbicielka.

Duże ciastko było jeszcze ciepłe, gdy ukradziona Dwayne'owi sowa położyła delikatnie pakunek w kuchni na komodzie.

Fenris zastukał w okno, ku zapewne przyszłemu zdziwieniu swojego właściciela, odnajdując Francisa nigdzie indziej, jak w Hogwarcie. Zahukał na powitanie, sfruwając z parapetu na biurko stażysty nauczycielki zaklęć, a potem uszczypnął go na powitanie w palec, jednocześnie wysuwając nóżkę z listem.

Cytat :

Drogi kuzynie

Mam nadzieję, że nie powiedziałeś nic Aristos? Najprawdopodobniej zabije i mnie i Ciebie, kiedy tylko się dowie, choć mogę nie wspominać jej o twoim udziale w tej maskaradzie, pod warunkiem, iż sam się do tej pory nie zdekonspirowałeś.
Nadszedł rok szkolny, oficjalnie chyba oznacza to więc, że znów jestem wśród żywych - nic mnie tak nie cieszy jak możliwość opuszczenia domu. Ojciec uważa, że w Hogwarcie będzie bezpieczniej. Zupełnie jakby łudził się, że gdziekolwiek może być.
Potrzebuję Twojej pomocy.
Jak zwykle.

Alexander

Emmanuel kot poszukiwał Francisa od samego rana. Chodził między nauczycielami, miaucząc z wyrzutem ilekroć ktoś nie przykucnął i go nie pogłaskał. Po długim krążeniu pod pokojem nauczycielskim dostrzegł adresata, a więc przeciął mu drogę i zadrapał nogawkę, wpatrując się weń oskarżycielsko. Koperta była różowa. W środku znajdowało się ładne poruszające się zdjęcie Francisa i Jolene na korytarzu. Joe uśmiechała się szczęśliwie, zaś Francis minę miał, jakby pragnął zapaść się pod ziemię. Nie zabrakło kilku serduszek narysowanych tu i ówdzie.

Pulchna sowa zastukała dziobem w okno gabinetu profesora Lacroix. Wpuszczona do środka, powitała adresata wesołym pohukiwaniem oraz zwłokami białej myszki, złożonej tuż na dłoniach.

Cytat :

Drogi panie Francisie,
Z racji zwiększonej nauki, nie mam czasu, aby do pana podejść i zapytać o rewanż szachowy. Dobrze pamiętam, że uratował Pana wówczas jeż i kradzież pionka. Gdyby nie to, przegrałby Pan ze mną grę. Co by Pan powiedział na sprawdzenie, jak by się potoczyła ta gra?
Mam nadzieję, że mapy, które Panu dałam w zeszłym miesiącu na coś się przydały i nie zgubił się Pan ani razu w Hogwarcie ani nie napotkał osób, istot oraz stworzeń niebezpiecznych czyhających na życie za każdym rogiem. Słyszałam o lekcjach pana woźnego i szczerze Panu współczuję, że musi Pan tam być. Ja również jestem tam zapisana. Nie tylko za dumne noszenie odznaki, a i w formie kary za pewien występek... Czy mam się czegoś bać na tych lekcjach? Przeraża mnie, że będę musiała wejść do gabinetu pana Filcha. Już sama świadomość nieuchronnego bardzo mnie stresuje.
Chcę napisać również, że ćwiczyłam zaklęcia, które mi Pan polecił. Martwię się brakiem postępu, a i przykładam się gorliwie. Zrobi Pan mi kiedyś zapowiedzianą kartkówkę?
Pozdrawiam ciepło,
Y.M.

List pojawił się późno, bodajże około 2 w nocy.