Nazwa rodu: Sigita
Głowa rodu: Wiedźma z Bagien (Virlae Sigita)
Założyciel: Narses I
Pochodzenie: Bliski Wschód, obecnie tereny należące do państwa Iranu.
Ważniejsi członkowie:
- Narses I - założyciel rodu, potężny nekromanta, który każdego z pokonanych wrogów zamieniał w inferiusa na swych usługach. Przed swoją śmiercią uczynił z nich posągi w swojej krypcie, które (obłożone klątwą) atakowały każdego, w czyich żyłach nie płynęła krew jego rodu. Obecnie położenie krypty zostało zapomniane, dlatego częstym jeż, że czarodzieje z tego rodu w starszym wieku wyruszają na wyprawę w jego poszukiwaniu. Owszem, robią to wtedy aż do śmierci, o ile nie zostaną wezwani w wyjątkowej sytuacji.
- François Prelati-Sigita - włoski alchemik oraz demonolog, który wżenił się w ród Sigita. Znany w historii z bycia wspólnikiem Gillesa de Rais w XV wieku. Ich współpraca polegała na mordowaniu dzieci, ściąganych z ziem należących do de Rais, na których François praktykował sztukę nekromancji oraz przyzywanie demonów. Źródła mówią, iż owszem, udało mu się nawiązać kontakt z istotami piekielnymi, a nawet podporządkować sobie jednego z nich, który po kilkunastu latach przejął kontrolę nad czarodziejem. Dzięki temu jego ciało stało się nieśmiertelne - tak głoszą legendy, aczkolwiek są po dziś dzień osoby, które wierzą w spotkanie Prelatiego, a raczej jego powłoki.
- Mihtail Sigita aka Doktor - jego pseudonim wziął się z faktu, iż był wybitnym alchemikiem i faktycznie pracował jako doktor plagi w czasie epidemii Czarnej Śmierci. Z powodu nieudanego eksperymentu alchemicznego do końca życia nosił ptasią maskę, by ukryć oszpeconą twarz. Najlepszy uzdrowiciel i alchemik w historii całego rodu, jedyny znany przypadek czarodzieja, którego magia lecznicza leczyła także nieumarłych, przedłużając ich wytrzymałość. Nie przekazał nikomu sposobu jak to uczynić, nie znaleziono też zapisków na ten temat. Czy to jednak oznacza, że nigdy ich nie było? Do dziś nie wiadomo jak zginął.
- Kaldril Sigita - czarodziej żyjący na przełomie XVII i XVIII wieku, wybitny w walce mieczem. Gdyby zastanawiać się nad genezą określenia "rycerz śmierci" to śmiało można założyć, że Kaldril miał w tym swój udział. Wybitny w dziedzinie magii transmutacyjnej oraz nekromancji, jego popisowym czarem było Drzewo Wisielców - czarnomagiczne zaklęcie transmutujące część gałęzi dowolnego drzewa w sznury z pętlami. Chwytały one ofiary za szyję i dosłownie wieszały. Ilość sznurów zależała od potencjału magicznego rzucającego, jednakże rekordowa ilość to dwadzieścia osiem - właśnie w wykonaniu Kaldrila. Po dziś dzień nikt inny nie powtórzył tego wyczynu, zatrzymując się w okolicy ośmiu, dziesięciu sztuk maksymalnie.
- Nameryth Sigita - XIX-wieczna czarownica, która wsławiła się odkryciem czaru na przejęcie kontroli nad szkieletem. Brzmi prosto i jak coś niezbyt imponującego, jednakże okazało się być sakramencko trudne przez ilość energii magicznej, której to zaklęcie wymagało. Powodem był oczywiście fakt, że czarodziej swoją magią musiał jednocześnie kontrolować każdą kość szkieletu i utrzymywać ją w powietrzu, nie wspominając o poruszaniu się całej tej konstrukcji. Przez to znikoma ilość osób w ogóle próbowała nauczyć się tego czaru, lecz mimo wszystko był to przełom w dziedzinie nekromancji, w której nikt wcześniej nie wyszedł poza rewir zwłok nadal posiadających pozostałości mięśni. Zginęła podczas eksperymentu magicznego.
- Lethien Sigita-Graeme - czarownica żyjąca w pierwszej połowie XX wieku, kontynuowała badania Nameryth na temat kontrolowania szkieletów. Wybitna nekromantka, równie uzdolniona w dziedzinie opieki nad magicznymi stworzeniami, dlatego obiektami jej badań były kości zwierząt wszelkiej maści. Wsławiła się ogromną ilością energii magicznej, która pozwalała na jednoczesne kontrolowanie dziesięciu szkieletów przez cztery godziny. Zginęła w trakcie pierwszej Wojny Światowej podczas nalotu.
- Virlae Sigita aka Wiedźma z Bagien - matka Nemesis, urodzona w 1940 roku. Przydomek wziął się od położenia jej domostwa, które jest otoczone właśnie bagnami. Poświęciła swoje życie kontynuowaniu dzieła Nameryth oraz Lethien, choć jej największy talent to magia żywiołów. Potrafi odzyskiwać wspomnienia ze zmarłych ze skutecznością sześćdziesięciu pięciu procent. Okrutna, ambitna, nieprzewidywalna i pierońsko inteligentna.
- Maverick Sigita - starszy brat Nemesis. Urodzony w 1959 roku, od początku nauki w Hogwarcie wykazywał nieprzeciętny talent w dziedzinie magii leczniczej oraz transmutacyjnej. Pomaga matce w pracach nad ulepszeniem projektu Nameryth i powszechną jest opinia, że nikt nigdy nie był tak blisko ulepszenia kontroli szkieletów. Złote dziecko, stawiane jako wzór do naśladowania - pomimo absolutnego braku talentu do nekromancji, co jest ewenementem. Rekompensuje to ogromną wiedzą w tym zakresie.
Opis:
"Magia to potęga"
Ród Sigita wywodzi się pierwotnie z terenów Bliskiego Wschodu z czasów, które pamiętają rozłam Imperium Rzymskiego. W czasach krucjat wyemigrował na tereny środkowo-wschodniej Europy, natomiast na Wyspy Brytyjskie ostatecznie przeniósł się w czasach międzywojennych. Znany z nieskazitelnego rodowodu przez setki lat pieczołowicie dbał o dobór osób, które miały okazję przyczynić się do zachowania jego przetrwania. Skupiający się na nekromancji lub po prostu czarnej magii, jednakże historia zna też czarodziejów spod tego nazwiska, którzy osiągali sukcesy w innych dziedzinach magicznych, nawet w magii uzdrowicielskiej(w końcu dobrze mieć pod ręką chociaż jednego, rodzinnego uzdrowiciela).
Córki wychodząc za mąż trwają przy swoim nazwisku, zazwyczaj dokładając drugie, małżonka. Chyba, że kandydat pochodzi z rodu o naprawdę krótkiej historii lub długiej, ale ze znamionami skazy krwi co najwyżej dziesięć pokoleń wstecz. Wtedy takowy czarodziej jest zmuszany do przyjęcia nazwiska rodu Sigita.
Cechy wymagane i wpajane od najmłodszych lat jego członkom - ambicja, wytrwałość, bezwzględność, bezkompromisowość, przedkładanie samego siebie ponad innych oraz przedkładanie interesów rodu ponad samego siebie, pogarda dla wszystkich nieczysto krwistych czarodziejów, popieranie pomysłu usunięcia charłaków z tego świata, traktowanie mugoli jako niższych form życia.
Cechy dziedziczne: Jedynym znakiem rozpoznawczym jest talent do nekromancji, nawet jeśli jakiś członek rodu wybierze inną ścieżkę kariery.
Herb: stworzony przez Enkari Sigita i uznany za oficjalny w roku 1643.