RÓŻDŻKA: Różdżka hebanowa z rdzeniem z ogona kudłonia, 5 i ¼ cala, średnio giętka.
BOGIN: Klaun.
AIN EINGARP: Dużo jeży. Bardzo dużo małych jeżów. Cała wanna maleńkich, słodkich jeży.
WYKORZYSTANY WIZERUNEK: Yonna

Przysięgam uroczyście, że knuję coś niedobrego.

Zza dziecięcych lat była okrąglutką pulchną dziewuszką. Dzisiaj jest już młodą damą, za którą oglądają się młodzi paniczowie. Może pochwalić się czystą cerą i ekspresyjnym wyrazem twarzy. Ma długą, smukłą szyję, wąską talię i zbyt chude uda oraz łydki. Oczy ma barwy ciemnego brązu, w cieniu zaś wydają się czarne jak węgiel. Yumi dba o włosy. Są cienkie, ze skłonnościami do rozdwajania się i wysuszania, a więc przykłada do nich bardzo wiele uwagi. Sięgają jej ramion, a planuje zapuścić aż do pasa jak niegdyś nosiła takowe jej matka. Ma bladą cerę, niemalże białą, jednak jest to jak najbardziej naturalne z racji jej genów. Codziennie stara się nakładać delikatny makijaż, nosi się elegancko i z kulturą. Dzięki okresowi dojrzewania urosła i nie jest już małą szarą myszką, mierzy ładne metr sześćdziesiąt osiem centymetrów, co dla niej samej jest naprawdę ogromnym wyczynem.

Na pierwszy rzut oka - poważny wyraz twarzy. Wyprostowany kark i ramiona, zwężone oczy uważnie obserwujące rozmówcę. Zdecydowanie jest osobą stroniącą od gadulstwa czy nadmiernej gestykulacji. Nie mówi głośno, niewielu słyszało jej uniesiony głos. Tylko w prywatnym gronie potrafi tańczyć, wygłupiać się i śpiewać, dalszy świat ma ją za spokojną, ładną choć małomówną dziewczynkę, która nie wspomina nic na temat swojej rodziny. Yumi ma za sobą załamanie nerwowe i długą terapię pod okiem magicznego psychiatry. Nauczyła się popłakiwać i wyrażać emocje, bo niegdyś nie potrafiła ich poprawnie zdefiniować i okazać. Jest pełna ogłady, otrzymała surowe wychowanie i wpojono jej wszystkie zasady savoir-vivru. Nienawidzi ich. Nienawidzi tej sztuczności, tych masek i nic niewartych uśmiechów. Brzydzi się konwenansami i regulaminami. Przestrzega ich, choć z bólem. By nie okazać zniecierpliwienia leniwym światem, uczy się. Kształci, poznaje, szuka wiedzy, by wytrenować swój umysł do jak najwyższego poziomu. Stroni od imprez, balów i uroczystości. Przez życie była zmuszana do uśmiechów i zachowań, przez co budzi się w niej spokojna złość, gdy znów ktoś chce ją nakłonić do czegoś, czego sobie nie życzy. Ma zimną krew, czasami wydaje się jej, że zamarza pod skórą i przestaje płynąć. Ma słabość do gryzoni, kotowatych i psowatych. Istnienie reszty jest jej obojętne. Chce być kimś. Chce zabłysnąć i zapisać się w kartach historii. Nie lubi, gdy ktoś jej w tym przeszkadza. Może ma i łagodny wyraz twarzy lecz życzliwości u niej nie oświadczysz - a jedynie chłodny i nieco wyniosły wzrok oraz uśmiech, który nie ma w sobie nawet grama wesołości. Zupełnie jakby obecność ludzi męczyła ją i zużywała energię, którą mogłaby przeznaczyć na coś znacznie bardziej interesującego.

Mimo wyraźnego pochodzenia nie wychowała się w Japonii. Całe życie mieszka w Londynie, dlatego też nie słychać u niej żadnego akcentu. Straciła matkę mając lat cztery - kobiecina została rozszarpana przez Frenira Greybacka, który postanowił urządzić sobie małą krwawą ucztę. Yumi została zatem wychowywana przez ojca, który sobie z tym całkowicie nie radził. Nie miał ręki do dzieci, nie potrafił w ogóle rozmawiać ze swoją córką. Zatrudniał niańki, które zastępowały dziewczynce matki, ciotki i siostry. Zmuszał ją do pobierania nauk zabierając czas na beztroskę i zabawy. Pilnował ją chorobliwie, trzymał pod kloszem próbując zrobić z niej dobrą damę. Miał wobec niej plany. Gdy dołączyła do Hogwartu pod godło Roveny Ravenclaw nawet jej nie pogratulował. Podczas pobytu w szkole zapominał całkowicie o kontaktowaniu się ze swoim jedynym dzieckiem. Od święta i wakacje udawał, że wszystko jest w porządku. Yumi nie miała zatem ojca, a jedynie prawnego opiekuna, bowiem nie zwróciła się do tego człowieka ani razu w sposób ciepły czy oddany.
W dniu jej piętnastych urodzin ojciec oświadczył, że zaręczy ją z rodziną Carrowów. Dopiero wtedy wydało się po co było to wszystko - wykształcone niańki, liczne lekcje, surowe zasady panujące w domu i ta kontrola - po to, by pozbyć się swego dziecka jak tylko osiągnie pełnoletność i przy okazji móc za tym zarobić. Nie brakowało im pieniędzy, bowiem matka Yumi pochodziła z zamożnej rodziny, dodawszy do tego ciut mniejszy majątek ojca - była kuszącą kandydatką. Tamtego dnia ostatecznie znienawidziła rodzica, bowiem zmusił ją do przyjęcia zaręczyn. Wszystko odbyło się należycie, zaś jej narzeczony okazał się człowiekiem mającym zadatki na psychopatię i śmierciożerstwo. Z początku dała się mu w sobie rozkochać, powoli pomału zabijał w niej radość z życia, wpajał jej chłód i wyrafinowanie. Formował ją sobie od nowa, urabiał, mamił, prał mózg. Dawała mu się wierząc, że to miłość.
Doprowadził ją do tragicznego stanu - była w stanie zabić swego kuzyna, który w przeszłości mocno jej dokuczał i znęcał się psychicznie. Była niegdyś słaba emocjonalnie i mentalnie, a więc dawała się wykorzystywać każdemu. Śmierć ojca przyniosła jej ulgę i ból, bowiem została niepełnoletnią sierotą bez żadnej rodziny. Popadła w załamanie nerwowe, trafiła na przymusowy pobyt w rodzinnym domu okrytym żałobą. Stała się wrakiem i tylko z pomocą psychiatry stanęła na nogi. Zrozumiała, że była słaba, że jej narzeczony wyprał jej mózg i sobie uformował jak tylko chciał.
Yumi zamieszkuje u przyjaciółki ojca. Nie jest tam mile widziana, ale ciotka udaje, że jej zależy. Chciałaby zaistnieć na bankietach i w elitarnym czystokrwistym towarzystwie. Yumi się nią brzydzi, ale nie może nic z tym zrobić. Egzystuje i uczy się, by po szkole pójść na dobre studia i wybić się z tego fałszu i beznadziejności.

• Nie umie pływać.
• Jest utalentowana artystycznie, a mam na myśli, że oddaje się szkicowaniu ołówkiem. Nigdy nie używa farb.
• Posiada jeża kieszonkowego - Czikę. Kocha jeże, wszystko, co jest z nimi związane.
• Uwielbia zacisze biblioteki, zapach starych pergaminów i atramentu,
• Grała w quidditcha do V klasy. Oficjalny powód odejścia to problemy zdrowotne.
• Bardzo lubi maliny. Jest od nich uzależniona; ma nawet perfumy o tym zapachu.
• Zna smak skrzaciego wina i wie, że jest jej ulubionym.
• Jest nietolerancyjna. Jakiekolwiek odchyły od normy - wilkołactwo, jasnowidzenie, wampiryzm - wywołuje u niej mdłości i protesty.