I choose you!

Aeron Steward
(zauroczenie nie trwa wiecznie szczególnie w przypadku kogoś takiego jak Symp. Tak było z Aeronem, coś cieplejszego pojawiło się i zniknęło tak szybko jak się pojawiło, poznała go przez przypadek mimo, że już od jakiegoś czasu dzielili pokój wspólny, chodzili na te same lekcje, jednak to nie miało znaczenia kiedy jest się nikim więcej jak hogwardzką marą, na która nikt nie zwraca uwagi. Tamtego dnia jednak coś zwróciło jego uwagę, hałas, a może ruszyło go sumienie, jaki był dokładny powód tego nie wie, ale pomógł jej i jest mu to wdzięczna. Od tamtego wydarzenia minęło już sporo wody, czas płynie nadal, a ich drogi na nowo się rozdzieliły, czy ten stan ulegnie zmianie nikt nie wie.)

Audrey Faulkner
(Razem są samotne, razem milczą, dzielą się swoim bólem. Tylko one tyle o sobie wiedzą, znają wyraz swoich twarzy gdy coś mają doła, albo gdy nagle dzieje się coś dobrego, jak marszczą twarze w czasie czytania, gdy coś je wówczas rozśmieszy. Nie wiadomo czy są przyjaciółkami, a może po prostu powierniczkami, kimś obcym, komu dużo łatwiej powiedzieć, co Cię boli.)

Banshee Quinn
(Ciekawa duszyczka kiedyś lubiła z nią tworzyć dziwne rzeczy, rozprawiać o nie istniejących księsiach z bajki, błąkać się po korytarzach i straszyć nic niespodziewających się uczniów. Było w tym coś przyjemnego, teraz nie ma na to czasu, ochoty, ale może jeszcze kiedyś do tego wrócą, może kiedyś)

Charlie Allison
(Symp już od wieków nie miała szansy pogadania z koleżanką. Lubiła ich wspólne rozmowy po polsku, czemu wszyscy znani jej czarodzieje polskiego pochodzenia musieli być z czerwonego domu. Ech ostatnio, Symp jakoś nie przepadała za tym kolorem. Kto wie, może w przyszłości coś się zmieni, może stare ścieżki na nowo znajdą miejsca wspólne.)

Chiara di Scarno
(Tutaj SS musi się przyznać, że jak nie znosi oceniać ludzi po okładce tutaj tak zrobiła. Przyglądając się pannie ociekam zajebistością di Scarno, która zawsze wygląda perfekcyjnie, która zawsze jest podziwiana, którą wszyscy mężczyźni pożądają, czyżby zwykła zazdrość, cóż przy poczuciu własnej wartości na poziomie ameby nie jest to chyba nic dziwnego...)

Cú Chulainn O'Connor
(Ktoś, kto nie zauważyłby jej zniknięcia, tak samo jak ona nie zauważyłam jego. To w sumie smutne, na swoje usprawiedliwienie może jedynie powiedzieć, że to był ciężki okres w jej życiu, że ma dość, próba skończenia z sobą chyba jest dobrym zademonstrowaniem, że ma dość całego świata. Wybacz O'Connor, ale te rozmowy będę musiały poczekać... do pojawienia się po tamtej stronie. )

Gabriel Szeptycki
(Rok młodszy Gryfon, którego swego czasu Symplicja dostała pod swoje skrzydła. Młody pojawił się w Hogwarcie będąc jeszcze większą sierotą niż Polka, bo on w ogóle nie znał mrocznego i strasznego języka jakim był angielski. Symp postanowiła podzielić się z nim magicznym wywarem Frydoliny Szafran, który pomógł chociaż trochę rozwiązać problemu chłopaka.

Gilgamesh von Grossherzog
(Nic ciekawego, od Ślizgon, który jej nie lubi bo jej nie lubi, ale to nie jej problem)

James Potter <==== ze starym Jamesem, nowy nie wiem co myśli
(Coś w tej znajomości poszło bardzo nie tak jak powinno, przez większość swojego pobytu w Hogwarcie mijali się bez jakiegoś większego znaczenia, pewnego październikowego dnia powstało między nimi nieporozumienie, które jakoś nikt nigdy nie postanowił wyjaśnić, nie ma najlepszego mniemania o Symplicji, może w tym pomyślunku była jakaś metoda, może miał racje i już dawno powinna to wszystko sobie odpuścić)

Lucas Shaw
(Kolega, kolejna osoba, która została zapomniana, o której zapomniała, żeby móc się zadręczać jak bardzo jest beznadziejna i jak bardzo jej życie jest do kitu. Kiedyś byli kimś pomiędzy dobrymi znajomymi, kolegami, a przyjaciółmi, teraz ona stara się zniknąć, zanurzyć w cieniu, a mu to chyba pasuje, zresztą ma też swoje problemy, świat nie może na okrągło niańczyć ją. Ich dawne zabawy, żart i wygłupy odeszły w niepamięć, tak jakby nigdy ich nie było, a może to była prawda.)

Porunn Fimmel
(tępa Ślizgońska dzida, która myśli, że skoro ma czystą krew to może robić co tylko chcę... o i jeszcze stwierdziła, że dokuczanie starszej koleżance z zagramanicy to ciekawy pomysł... chyba przegra życie)

Remus Lupin <==== ze starym Remusem, lepiej już chyba nie będzie
(ktoś kto zabrał Symplicji życie, ukradł powietrze z jej piersi, zgasił słońce, uprowadził gwiazdy, sprawił, że w zwykle i tak nieobecnych oczach maluje się teraz tylko ból, zabrał jej sens życia, sprawił, że ma ochotę zniknąć, umrzeć, ostatnio prawie jej się to udało. Nie wie co ma robić jak żyć bez niego, bo czy życie ma sens jeśli odbierze mu się cały blask, całe światło. Wie, że miał on przed nią wiele sekretów, że nie wszystko o nim wiedziała, ale miała wrażenie, że jej miłość pokona te przeszkody, cóż jak widać nie udało się.)

Syriusz Black <==== ze starym Syriuszem, nowy nie wiem co myśli
(Był kiedyś po jej stronie, kibicował jej chociaż nie wiedział do końca o co chodzi. Widać nawet jego poparcie nie dało rady nic wskórać jeśli ktoś nie czuje tego samego, jeśli to tylko jednostronne uczucie. Mimo wszystko Krukonka lubiła Blacka, pomagała mu nawet w lekcjach, bo przecież czemu nie każde wsparcie przy zdobyciu ukochanego faceta jest potrzebne, ale widać nic to nie dało.)

Wanda Whisper
(Siódmy rok w jednym dormitorium, pamięta każdą wspólnie spędzoną noc, każdą dukaną rozmowę do trzeciej nad ranem, wszystko co je łączy i to co je dzieli. Ostatnio ma wrażenie, że oddalają się od siebie. Ona ma swoje problemy, a Wanda swoje. Symp straciła brata i miłość swojego życia, Wanda ojca, jej brat został zamknięty w Azkabanie, a facet spierdzielił, mimo to dziewczyna nadal się uśmiecha, stara się wszystkim pomóc. Symp nie wie czy bardziej zazdrości jej tego czy wkurwia ją jej ciągły uśmiech, ma ochotę krzyczeć gdy ją widzi, pokaż, że masz uczucia, że coś czujesz, nikt nie może ciągle się uśmiechać, dlaczego więc ty to robisz? Symp potrzebuje czasu by to przemyśleć zastanowić się nad tym wszystkim, nic nie rozumie.)

William Sheeran
(Chodzili na jedne zajęcia już siedem lat, siedem lat siadali przy jednym stole, siedem lat mijali się, ale nigdy nie rozmawiali. Nigdy nie zamienili więcej niż jednego zdania, a teraz co się stało. Ona rzuca się w fale jeziora, a on tam jest i pomaga jej. Ratuje jej życie, życie osoby, której nie zna, która nic dla niego nie znaczy, a może właśnie się to zmienia?)


za fajne pomysły stawiam wodę przez o z kreską prosto z Polski