Aż dwie szkolne sówki tachały ze sobą niebezpiecznie ciężki pakunek. Jeszcze ciepłe, świeże i pachnące ciasto - zgadnijcie jakie! Do tego list i kępka ususzonych wrzosów, także pachnących. Wanda zastała paczkę wracając po długim dniu do ciepłego łóżeczka
wiemżepóźno napisał:
Wandziu! Nie uwierzysz co się stało! Wracam do pokoju a tam na łóżku leży koperta. Otwieram a w środku? Oznaka prefekta! Nie wierzę, w to co się dzieje, to jakieś czary. Jak się o tym dowiedziałam szukałam Cię po całej szkole ale jakoś nie umiałam znaleźć. Nawet w bibliotece Cię nie było, chociaż wydawało mi się, że czuję Twoje perfumy. No nic, w każdym razie - mam nadzieję, że uczcisz to razem ze mną kremowym piwem pod "Trzema Miotłami". A szarlotka… to wiesz już na co. Na pocieszenie, mam nadzieję, że już o nim nie myślisz. To był palant, wiesz o tym no nie? Jak się czujesz w ogóle?
Ojeju! Serio? Gratulacje! To znaczy, nie żebym się tego nie spodziewała - w sumie to było do przewidzenia - ale nie mniej jednak jestem miło zaskoczona. Może wyślą nas razem na patrole, czy coś? Och ale będzie wspaniale. I wiesz, teraz jak już wiem, że nie jestem w tym sama trochę mniej się boję. Bo wiem, że to niezwykła odpowiedzialność, opieka nad uczniami i tak dalej. Mam nadzieję, że dam sobie radę - zwłaszcza, że zdaję SUMY w tym roku... No ale nie ma chyba co się martwić na zapas, no nie? I spokojnie, myślę że PIWO KREMOWE nie jest zakazane w tej szkole. Jeszcze... chyba. Albo i jest? Kurczę, chyba muszę sobie odświeżyć regulamin szkoły, bo jeszcze będę świecić złym przykładem i odbiorą mi nominację. Chyba byłabym najkrócej urzędującym prefektem w całej Historii Hogwartu. Wątpliwie chlubny tytuł.
Och Wanda, na pewno nie miał wyboru - wiesz, że go nie miał bo inaczej by Cię nie zostawił. Nie usprawiedliwiam go, ale powiem jedno - nie myśl, że przez niego jesteś mniej ważna. Dla kogokolwiek - bo to nieprawda. Pamiętaj, że jesteś otoczona gronem kochających Cię ludzi i my nie pozwolimy żebyś się smuciła! Zrozumiane Wanda? Masz nie smutać, wiem, że ciężko w to uwierzyć ale świat się jeszcze nie skończył. Nie myśl o tym za dużo, proszę Cię. I nie wspominaj, bo wracanie do przeszłości to... błąd. Bo masz jeszcze wiele przed sobą.
Twoja koleżanka pani P.
Ps. Wiesz, jeśli chodzi o Francuzów... Anglików i innych osobników płci męskiej - mówię im definitywne nie Pps. A propos - wiesz, ktoś ostatnio znowu wysłał mi kwiaty. Dziwne... nie uważasz? Dostaje je co miesiąc, więc to chyba nie pomyłka ale kto je może słać? Dobra, zresztą nieważne! Pps. Trzymaj się cieplutko!
Francis T. Lacroix
Temat: Re: Fantek Waleczny. Sob 26 Wrz 2015, 21:44
Orzeł wylądował. Właściwie, sowa. Z kilkudniowym opóźnieniem, odnosząc posłusznie z powrotem nie tak dawno wysłaną paczkę, zawierającą dobrze znany Wandzie tomik poezji z tą różnicą, że zapakowany był w nieco inny niż poprzednio papier. Granatowy.
Cytat :
Panno Wando,
Nierozważnie jest pozbywać się książek tak rychło! Dlatego zwracam ją, po przeczytaniu, rzecz jasna. Niektóre z wierszy nie były dla mnie zbyt zrozumiałe dlatego pozwoliłem sobie dopisać własne tłumaczenie.
Notka była krótka, zwięzła i na temat. Na tym samym skrawku papieru, tyle że odwróconym.
Cytat :
Tylko w dni wolne i tylko po 22.
Dorian Whisper
Temat: Re: Fantek Waleczny. Nie 04 Paź 2015, 22:11
Do Wandy przyleciała nieznana jej sowa śnieżna, która trzymała w dzióbku kopertę w kolorze kremowym. Pachniała dziwnie znajomo...
Cytat :
Wando, Mam nadzieję, że moja puchata towarzyszka nie przeszkodziła Ci w czymś bardzo ważnym. Chciałem tylko Ci powiedzieć, że liczę na szybkie spotkanie. Chcę wiedzieć, jak się czujesz i czy wszystko jest z Tobą w porządku. Jestem na terenie Hogwartu, więc przyjdę tam, gdzie będzie Ci wygodnie.
Temat: Re: Fantek Waleczny. Nie 08 Lis 2015, 23:44
Sówka, którą Wanda prawdopodobnie mogła rozpoznać, wylądowała późnym wieczorem na jej poduszce w dormitorium Krukonek. W dziobku niosła kopertę zabezpieczoną woskiem, w którym odbito aurorską pieczęć.
Cytat :
Hej Wando, jak się czujesz? Mam nadzieję, że odkąd Dorian wyszedł z Azkabanu jest lepiej. Ba, że jest zajebiście dużo lepiej, bo jeśli nie, będę musiał napaść cię w dormitorium z kolejnym termosem czekolady, a skrzaty nie chcą mnie dopuszczać do kuchni po tym, jak prawie ją wysadziłem. To był przypadek, chciałem zobaczyć, co się stanie, jeśli do piecyka wsadzi się zdechłą ropuchę wypchaną rdestem.
Oczekuję pełnego raportu, panno Whisper. Stan samopoczucia, sprawność fizyczna. I ile czekolady naszykować, jeśli przyjdzie do forsowania krukońskich barykad.
Dobrze to słyszeć. Naprawdę dobrze. Ostatnimi czasy dzieje się zbyt wiele złych rzeczy, a za mało tych dobrych, więc skoro mogłem zrobić coś, żeby to zmienić, nie trzeba mi nic więcej. Martwię się o was, dzieciaki. Jeśli powiesz nauczycielom, o co chodzi, myślę, że żaden nie będzie marudził. Zawsze możesz wykręcić się tekstem, że i tak wszystko nadrobisz, w końcu jesteś piekielnie zdolna. Albo po prostu zwiej ze szkoły i zostaw liścik, jeśli coś im się nie spodoba.
Ja? Jakby to... Od kiedy Wilson poszedł na chorobowe, to ja ciągnę obowiązki dyrektora i szczerze, to mam nadzieję, że albo ten gbur wróci, albo wybiorą kogoś nowego. Brak mi doświadczenia na takim stanowisku, póki co nadaję się najwyżej na zastępcę, tak jak mam wpisane w papierach. Ale jest dobrze, nawet bardzo. Nikomu jeszcze nie mówiłem - mam kogoś. Ćśś.
Trzymaj się mała,
Alex
Alex Hall
Temat: Re: Fantek Waleczny. Nie 15 Lis 2015, 18:03
Odpowiedź na paczkę nie nadeszła przy użyciu sowy - wiadomość przyniósł patronus, srebrno-błękitny lew, który nijak nie był gepardem, którego Wanda miała okazję oglądać, gdy sama jeszcze uczyła się tego czaru pod okiem aurorów. Zwierzę przemówiło głosem Alexa:
Cytat :
Chcesz, żebym był gruby, przyznaj się. Przejrzałem cię na wylot. Możesz częściej stosować takie podstępy.
Nie chciałabyś może pójść ze mną pod koniec tygodnia do Hogsmeade? Nie wiem czy lubisz Turrenta Cartney'a, ale słyszałem, że 27 listopada ma rozdawać autografy, a to chyba dobra okazja, żeby tam zawitać. Poza tym pewnie pojawiło się już mnóstwo świątecznych słodyczy i dekoracji!
Miał szczęście, bo akurat wcale nie zażywał kąpieli, a po prostu leżał na ławce, gdzieś na korytarzu na V piętrze, czytając książkę. Nie spodziewał się jednak, że Wanda odpowie mu tak szybko, i to jeszcze za pomocą patronusa. Niemal podskoczył jak porażony, kiedy przed jego oczami wyrosła błękitna chmura przypominająca sarnę, a do jego uszu dobiegł głos dziewczęcia. I chociaż Nate uważał, że patronusa nie powinien wykorzystywać do celów błahych, tym razem nie mógł się powstrzymać, żeby nie odpowiedzieć w ten sam sposób, co Krukonka. Tak tak, był jednym z niewielu uczniów, którym udało się opanować trudną sztukę wyczarowania cielesnego patronusa. Dlatego wyciągnął różdżkę, uwalniając z niej obłok o kształcie tygrysa, który pomknął do panny Whisper z wiadomością od Nathaniela. Mimo że tygrysa należało określić jako zwierzę groźne i agresywne, przy dziewczynie ten zwierzak zachowywał się bardziej jak duży, kochany kot. Najwyraźniej był po prostu odzwierciedleniem uczuć jakie ten, który go wyczarował, żywił do adresatki. Patronus Cole'a, przekazując jej list zamiast sowy, zbliżył się do Wandy zupełnie tak, jakby chciał, żeby Krukonka pogłaskała go po pasiastym łbie.
Cytat :
Gdyby mi się nie chciało, to chyba bym nie pisał, prawda? I zdecydowanie odpowiada mi opcja z ciepłym kakaem. Albo kawą piernikową... zawsze kojarzyła mi się ze świętami. I musisz, po prostu musisz, spróbować ciastek reniferów z Miodowego Królestwa! Podają je też w Herbaciarni pani Puddifoot, jeśli dobrze pamiętam. W takim razie jesteśmy umówieni? I tak poza tym co u Ciebie słychać?
Chyba masz rację... jakość produktów to jedno, ale wystrój rzeczywiście nie cieszy oka. Nie to, żebym miał coś do różu (podobno prawdziwi mężczyźni różu się nie boją!), ale właścicielka zdecydowanie przesadziła z landrynkami.
Jeśli tylko chcesz, możesz ze mną porozmawiać o wszystkim. Twoje sekrety są u mnie bezpieczne jak w banku Gringotta, możesz mi w tej kwestii zaufać. Nie do końca wiem, co się dzieje z Twoim bratem, ale nie będę naciskał. Cieszę się jednak, że dostrzegasz jasną stronę, bo uwierz, z uśmiechem zdecydowanie bardziej Ci do twarzy.
U mnie wszystko po staremu. Właśnie! Eric zaproponował żebyśmy zagrali w quidditcha (którego, niezależnie od jego chęci, przemianowałem na powietrzną bitwę na śnieżki, ale to pomińmy). Wspominał coś o jutrze, także zapraszam do wspólnej zabawy! I tak... wiem, wiem, że za żadne skarby nie wskoczysz na miotłę, ale chyba nie miałabyś nic przeciwko lepieniu bałwana albo właśnie porzucaniu się śnieżkami?
Nie. Ma. Szans. To ja zapraszam i to ja płacę. Ale w porządku, pozwolę Ci wybrać miejsce, jeśli chcesz mieć swój udział. A tygrysa nie musisz się już obawiać - poza tym, sama zaczęłaś!
Żartujesz? Możesz mi opowiadać godzinami, jeśli tylko tego potrzebujesz. Spokojnie, nie zasnę i nie trzeba mnie w tym celu upijać... chociaż taka perspektywa brzmi na pewno zachęcająco w innych okolicznościach.
Masz mnie. Jedyne o czym marzę, to natrzeć śniegiem Twoją twarzyczkę. Ale to by chyba było nie fair, więc wcześniej ustalimy zasady i będziemy się naparzać śnieżkami z okopów. Także nie ma zastanawiania! W innym wypadku będę musiał wymyślić nowe zastosowanie Accio, żeby Cię ściągnąć do nas na boisko. To by było ciekawe, co? Gdyby tylko się tak dało, to nie omieszkałbym Cię wyciągnąć z łóżka, zapewne w uroczej piżamce w misie.
Niech Ci będzie. W końcu tego zabronić Ci nie mogę.
Nie ma sprawy. Jestem do Twojej dyspozycji jak tylko będziesz mnie potrzebowała.
A co do planów naszej bitwy... Powiedzmy, że jeśli przegrasz i rzeczywiście zatoniesz pod lawiną śniegu, to obiecuję, że zaniosę Cię owiniętą w kocu pod samo dormitorium Krukonów. Tylko co, jeśli jednak to ja przegram?
Umowa stoi! I jak to nie jest? Tym bardziej mnie zainteresowałaś. A w takim wypadku niechaj będzie to piżamo-korepetycjo-kolacjo-party. Oczywiście tylko wtedy, jeśli uda Ci się wygrać.
No to zobaczenia, panno Whisper! Wyślę niedługo sowę z dokładną godziną i miejscem naszego spotkania.
Indeks 
