Aria długo zastanawiała się nad tym, czy powinna napisać do Doriana. Za każdym razem, gdy próbowała nakreślić jakieś sensowne słowa, wątpiła i niszczyła kolejne kartki. W końcu udało jej się sklecić kilka zdań, związać list w rulonik i przyczepić do nóżki swojej sowy. Prince Charming bez protestu wzbił się w niebo, szukając adresata. Gdy go znalazł, przysiadł w niedalekiej odległości, dając znać o swojej obecności cichym gruchaniem.

Cytat :

Drogi Dorianie,

Przepraszam, że tak długo zwlekałam z napisaniem do Ciebie listu. Nie wiem, czy mi w ogóle odpiszesz, ale chciałam się dowiedzieć, jak się czujesz? Nie przyszłam więcej do szpitala, bo bałam się, że mnie wyrzucisz. Jesteś na mnie zły? Nie dajesz znaku życia, martwię się.

Aria F.

Nie wiedziała, czego spodziewała się po tym jak napisała swój list i wysłała go do Doriana. Jakiś wewnętrzny głosik mówił, że w ogóle jej nie odpisze, także gdy przyszła wiadomość zwrotna, nie przeczytała jej od razu. W końcu zdobyła się na odwagę, ale pismo Whispera było jeszcze bardziej koślawe niż zazwyczaj. Na szczęście udało jej się rozczytać, ale z każdym kolejnym słowem jej twarz stawała się bledsza i bledsza. Musiała przeczytać go kilka razy, żeby mieć pewność, że wzrok jej nie myli. Nagle na jej twarzy pojawiły się paskudne rumieńce i cieszyła się, że znajduje się teraz w swoim pokoju. Spaliła list, żeby nikt inny go nie przeczytał… Gdyby wpadł w ręce ojca, Dorian zginąłby śmiercią tragiczną i bardzo bolesną, tego była pewna.
List ją zmartwił i upewnił w tym, że Dorian wcale się nie trzymał i nic nie było w porządku. Inaczej by nie pisał do niej w ten… dziwny sposób.

Cytat :

Drogi Dorianie,

Cieszę się, że już się lepiej czujesz. Nie wierzę jednak w to, że dobrze sobie radzisz. Nie powinieneś do mnie pisać w taki sposób! Tylko nie mów, że znowu przesiadujesz w podejrzanych miejscach? To, że jestem narzeczoną Grossherzoga nie oznacza, że jestem jego własnością. Nie ma prawa mówić mi co mam robić i z kim mogę się spotykać, a z kim nie. Poza tym co jest złego w tym, że się o Ciebie martwię?
Spotkaj się ze mną. Chcę zobaczyć na własne oczy, jak dobrze się trzymasz.

Aria F.

Drugi list był jeszcze gorszy od pierwszego. Aria nie była pewna, czy powinna się z niego śmiać, czy raczej przysiąść i zapłakać nad jego treścią. Była uparta, bardzo. Na odległość także o wiele odważniejsza, niż twarzą w twarz, więc nie miała oporów w pisaniu. A odpisała niemalże natychmiast, współczując Charmingowi, że ponownie będzie musiał udać się do Doriana. Czy sowy nie nudziły się swoim obowiązkiem roznoszenia poczty? Poczęstowała swojego księcia jego ulubionym smakołykiem i powiedziała, by dziobnęła Whispera na opamiętanie. Wiedziała, że sowa ją zrozumie, w końcu sama nauczyła ją przydatnych rzeczy. Byli przykładem niesamowicie zgranego duetu zwierzęco-człowieczego, z czego Aria była niesamowicie dumna.

Cytat :

Drogi Dorianie,

Nie wiem, co piłeś i ile tego w siebie wlałeś, ale chyba najwyższy czas przestać. Powinieneś wiedzieć, że alkohol nie jest rozwiązaniem na problemy, a tylko wszystko pogarsza. Czy ostatnia wizyta w szpitalu Ci nie wystarczyła? Nie pakuj się w kłopoty i nie zapominaj o tym, że masz siostrę, która na pewno się martwi i Cię potrzebuje.

Aria

Sówka podleciała dyskretnie, świadoma ciężaru misji jaka na niej spoczywa. Przemknęła za Filchem niczym prysznic i mydło. Niezauważona.

Cytat :

Zupełnym przypadkiem składa się, że mam. Czy Ty myślisz o tym, o czym ja myślę, że Ty myślisz? A co Ty na to, żeby upstrzyć to jeszcze kwiatami?

Cytat :

Ja kleję, Ty Orchideusujesz staruszka. Na śmierć.

Szkolna sowa przyleciała nad ranem, niosąc w dziobie list zapieczętowany herbem Hogwartu i atmosferę śmiertelnego przerażenia. Zdał czy nie zdał? Oto jest pytanie.

Cytat :

WYNIKI EGZAMINU
POZIOM OKROPNIE WYCZERPUJĄCYCH TESTÓW MAGICZNYCH

Oceny pozytywne:
wybitny (W)
powyżej oczekiwań (P)
zadowalający (Z)

Oceny negatywne:
nędzny (N)
okropny (O)
troll (T)

DORIAN WHISPER OTRZYMAŁ

eliksiry

W

---

zielarstwo

P

---

zaklęcia

W

---

obrona przed czarną magią

W

---

opieka nad magicznymi stworzeniami

P

---

Albus Persiwal Wulfryk Brian Dumbledore
Dyrektor Szkoły Magii i Czarodziejstwa Hogwart
Naczelny Mag Wizengamotu
Kawaler Orderu Merlina Pierwszej Klasy

Cytat :

Dorianie,
Nie podoba mi się to, że kompletnie o mnie zapomniałeś. Zwłaszcza teraz, kiedy i mi Tobie jest strasznie ciężko. Dlaczego mi to robisz? Musimy się spotkać.
Całuję.
W.

Mała sówka Wandzi przyleciała najszybciej jak tylko mogła. Duże oczka wpatrywały się w młodego Whispera karcąco.

Cytat :

Dorianie,
chyba nie wiesz co piszesz. Nie chcę się z Tobą kłócić, nie rozumiem, o jakiego faceta Ci chodzi?
Znowu pijesz? Co się dzieje?!
W.

P.S: Cieszę się, że będziemy blisko, bracie.

Cytat :

Właściwie nie wiem, co powinienem powiedzieć. Przepraszam? Przykro mi? Nie mogłem się odezwać? Musiałem to zrobić? Tęskniłem? Kocham?
Żadne z tych słów nie zdołają naprawić tego, co się stało. A ja mimo wszystko, jak głupiec, chciałbym powiedzieć je patrząc ci w oczy. Mam nadzieję, że zasługuję chociaż na to.

Daj mi znać gdzie i kiedy. Jeśli w ogóle.

Alexander

Fenris podleciał do Doriana, zaskakując go podczas rozmowy z O'Connorem i Arią. Opadł na ramię chłopaka, wyciągając nóżkę z listem przed siebie, jednocześnie pieszczotliwie ciągnąc byłego Krukona za kosmyk ciemnych włosów.

Bardzo dobrze znana Dorianowi sówka wleciała przez okno zamieszkiwanej przez niego chatki i zostawiła mu krótki liścik napisany schludnym i ozdobnym pismem jego siostry. Tylko kilka słów, bez podpisu.

Cytat :

Spotkajmy się dzisiaj na obrzeżach Zakazanego Lasu o 18stej.

Sowa zwrotna przyleciała kilka godzin później, jakby środek nocy był normalną porą na odpisywanie. Razem z listem przyniosła niewielką paczkę, w której znajdowała się… skóra królika.

Cytat :

Drogi Dorianie,

Jesteś idiotą o dziecięcym rozumie. Sama też potrafię się zabrać do Hogsmeade i jeżeli jeszcze tego nie zauważyłeś - nie jestem już dzieckiem.
Oto skóra królika, jeżeli nie chcesz skończyć jak ten biedaczek to lepiej mnie nie denerwuj.

Aria F.

p.s.
Sama sobie radzę, ale weź coś zrób z tymi resztkami zwłok i nikomu o nich nie mów.

Musiała przyznać, że była na Doriana po prostu zła. Pisząc poprzedni list, dała się trochę ponieść emocjom i fantazji, ale chyba każdemu czasem się zdarza, prawda? Tym razem Puchacz nie przyniósł atrakcji w postaci zwierzęcej skóry. Fimmelówna cieszyła się, że chociaż tego „prezentu” mogła się pozbyć…

Cytat :

Dorianie,

Nie jestem królewną Śnieżką. Ona była bezbronna, naiwna i musiała czekać na ratunek.
Miej się na baczności, kolejny raz nie dam się zaskoczyć!
Nie idę sama.

Aria

P.S.
Z Ciebie zrobię skarpetki jak się tego nie pozbędziesz!
P.S.2
Ale zakop to proszę gdzieś. Proszę.