List nadszedł tego samego dnia, nie później niż dwie godziny po nadaniu roztrzepanej Shei. Napisana o wiele mniej zgrabnie odpowiedź pachniała skrzydłem szpitalnym, zresztą nabazgrana została na odwrocie pierwszej lepszej, przypadkowej recepty.

oeusuu napisał:

Chris!

Widzę, że na próżno mam Cię zaklinać, żeby sodówa nie uderzyła do głowy. Miło, braciszku że czasami jednak pamiętasz o Twoim rudzielcu, w sumie mi to schlebia. Tak jakby.
Również dobrze słyszeć, że rozłożyłeś Irańczyków na łopatki, chociaż pewnie wolałbyś pokonać Irlandyczków. Ale wszystko w swoim czasie, wierzę w Was chłopaki - tylko daj mi znać kiedy będą następne eliminacje, bo przez ten cały polityczny chłam już nie umiem patrzeć na "Proroka". I następnym razem się postaraj bardziej Hathaway, bo to wygrywanie "ledwo ledwo" to nie na Twoim poziomie. Uważaj sobie, bo i  ja na Ciebie krzywo spojrzę a mnie przecież nosa nie złamiesz. Chyba.
Dobra dobra, ale tak serio to gratuluję. Odpoczywaj w Hogsemade, dobrze wiedzieć, że jesteś w cały i zdrowy, tylko mam nadzieję, że nie nabawiłeś się jakiś chorób wenerycznych. Ani nie nabawiasz, gwiazdo sportu i bożyszczu nastolatek.
Tylko nie licz, ja Cię proszę na moje koleżanki, bo zaraz wybuchnę śmiechem. A nie mogę, tu gdzie jestem teraz, bo czy chcesz czy nie… żadna nie mdleje na Twój widok. Lo siento!

Twoja

Ps. Pamiętasz Erica? Henley’a? Dał sobie skopać tyłek w pojedynku i siedzę razem z nim w Skrzydle Szpitalnym - więc nie dam radę w następną sobotę. Możesz za dwa tygodnie?
Pps. Ty to jesteś chyba naprawdę taki głupi
Ppps. Przepraszam, że piszę to na takiej wymiętej i byle jakiej kartce, ale nie miałam nic innego pod ręką. BESOS.