No to jestem pierwszy ^^ Zarówno ona jak i Jason mają łatkę kujona, więc to jakaś wspólna rzecz, mogąca ich popchnąć do jakieś wspólnej rozmowy na jakiś temat, ewentualnie mogą sobie w czymś nawzajem pomagać ;)
Poza tym różnica jest taka, że Claire jest pełna radości, Jason wręcz przeciwnie...;>
Co tu widzisz? Ja myślę, że od pozytywu można by zacząć, a potem co w praniu wyniknie to będzie?:)
Oczywiście, jeśli masz jakiś pomysł to śmiało :)

Wspólna nauka zawsze spoko, podobnie jak długie, niezrozumiałe dla osób uczących się mniej intensywnie, dyskusje na przeróżne zagadnienia. Ja bym dorzuciła do tego jeszcze swego rodzaju nachalność Claire - by Jasona jednak rozbawić, by częściej się uśmiechał - szturchanie chłopaka i skakanie wokół niego jak rozkoszny piesek. To, jasna sprawa, może chłopaka irytować lub rozczulać, bierę wszystko! Rzeczywiście jednak wolałabym pozytyw, a potem zobaczymy, co i jak ^^

Pasuje^^ Jak najbardziej pozytyw mi gra :)

Claire jest w tej samej klasie co i Blake, więc głupio by było żeby się nie znały albo nie lubiły. W ogóle to mogą siedzieć razem w ławce, mogą się prześcigać w nauce, mogą razem przesiadywać w Pokoju Wspólnym.
Po drugie Annesley może nieco rozruszać nieśmiałą Blake ;)

Zacznę od końca! Rozruszanie Blake - jak najbardziej. Łącznie z tekstami w stylu: no idź! Idź, zapytaj go! Jesteś świetna, ŚWIETNA! Będzie idiotą jak się nie zgodzi, idź! Taki mały, niegroźny wyścig w kwestii otrzymywanych ocen - też jestem za. Podobnie siedzenie razem w ławce, też ok. W ogóle one mogą się kumplować od pierwszego dnia w szkole, kiedy razem bały się spotkania z Tiarą :D

Jak dla mnie może być. Pierwszy dzień zbliża ludzi do siebie ;)

Hej hej, robimy pozytyw? Możemy się znać z biblioteki, jeśli lubisz w niej przesiadywać!
Nie wiem jak się na to zapatrujesz, wolę zostawić tak, kombinujmy. :3

Ok, znajmy się z biblioteki, ale do pozytyw dodajmy nutkę negatywną! Coś na zasadzie kto się czubi, ten się lubi: spinamy się o to, że jedno podebrało drugiemu potrzebny podręcznik i nie chce go oddać, rywalizujemy, żeby prace domowe napisać szybciej i lepiej, psioczymy na siebie, ale, gdy nikt nie patrzy i gdy pogoda za oknem jest nieciekawa, lubimy spędzać ze sobą czas w sali kominkowej.
I może... Hm. Może Logan coś by swego czasu Klarze ukradł? Jakąś pierdołę, nic ważnego - starą, drewnianą figurkę konia albo wiekowe pióro, które Annesley dostała kiedyś na urodziny. Czytałam, że Jones w szkole nie kradnie, ale to mogło być na zasadzie - pokłóciliśmy się kiedyś, więc zasłużyłaś... zresztą, i tak kiedyś ci to oddam!. Sama Claire o kradzieży by nie wiedziała, ale mogłaby się dowiedzieć, gdyby Logan naprawdę kiedyś zamierzał jej rzecz oddać. Czy coś :P

Nutki negatywne zawsze spoko. :3
Hm, możemy rywalizować. Logan będzie raczej czekać, aż się domyśli, że czegoś jej brakuje - ewentualnie próbować ja naprowadzić - i wtedy zacznie udawać, że wcale nie ma nic wspólnego i nawet pomoże jej poszukać! Aby potem jakoś cudownie się znalazło.

Nie miałabyś może ochoty zaprzyjaźnić się z Ericem? To bardzo sympatyczny chłopak, polecam :D

Może i miałabym, czemu nie :D Masz jakiś konkretny zamysł czy kombinujemy?

Moja propozycja dla Ciebie:

Od pierwszego dnia szkoły robiłem dużo szumu wokół siebie, przebierając albo za kowboja, klauna, indianina czy jakiegoś innego dziwoląga. Początkowo było to bardziej żałosne niż śmieszne, ale jak większość Puchoniastych przymykałaś oko na moje dziwactwa. Wielokrotnie spóźniałem się na zajęcia, a potem robiłem maślane oczy, abyś pożyczyła mi notatki. Za każdym razem coś obiecywałem, ale jakoś ... zapominałem dotrzymać słowa i w końcu - z nieznanych oczywiście dla mnie przyczyn - obraziłaś się. Moje opowieści dla młodszych roczników może i były barwne, ale ostatecznie moja osoba Ciebie irytowała. Może coś się zmieniło, jak na dwa miesiące uzyskałem status zaginionego...?


Tutaj bym widziała punkt zaczepny, dla którego Dłejn porwałby pannę Annesley na rozmowę :)

Brzmi dobrze! Jak najbardziej możesz być jednym z nielicznych osobników, którzy w pewnym momencie zaczęli doprowadzać Claire do szewskiej pasji. Gdy wyczerpały się jej już pokłady politowania i cierpliwości do upominania Dwayne'a, gdy wreszcie skończyła się jej gotowość do charytatywnego wspierania nieodpowiedzialnego, beztroskiego ucznia - wtedy faktycznie mogła się obrazić. Zadrzeć noska, odwrócić się na pięcie i uznać, że pozostawienie Morisona samego to coś, co jest w stanie zrobić nawet przy swej wrodzonej miłości do ludzi.
Tym niemniej zaginięcie Dwayne'a Claire z pewnością by przeżywała. Przyłączyłaby się do tej antkowej akcji z przypinaniem indiańskiego pióra i generalnie martwiłaby się o to, co się z kolegą dzieje. A teraz? Na pewno poczuje ulgę, co nie znaczy, że od razu zapomni o wcześniejszej urazie... No, a przynajmniej nie od razu da po sobie poznać, że zapomniała. Ostatecznie jest tylko Klarą, która zazwyczaj nie rozpamiętuje i nie zachowuje żalu nazbyt długo.
Mówiąc w skrócie - wszystko mi jak najbardziej pasuje :D

Claire Annesley napisał:

Brzmi dobrze! Jak najbardziej możesz być jednym z nielicznych osobników, którzy w pewnym momencie zaczęli doprowadzać Claire do szewskiej pasji. Gdy wyczerpały się jej już pokłady politowania i cierpliwości do upominania Dwayne'a, gdy wreszcie skończyła się jej gotowość do charytatywnego wspierania nieodpowiedzialnego, beztroskiego ucznia - wtedy faktycznie mogła się obrazić. Zadrzeć noska, odwrócić się na pięcie i uznać, że pozostawienie Morisona samego to coś, co jest w stanie zrobić nawet przy swej wrodzonej miłości do ludzi.
Tym niemniej zaginięcie Dwayne'a Claire z pewnością by przeżywała. Przyłączyłaby się do tej antkowej akcji z przypinaniem indiańskiego pióra i generalnie martwiłaby się o to, co się z kolegą dzieje. A teraz? Na pewno poczuje ulgę, co nie znaczy, że od razu zapomni o wcześniejszej urazie... No, a przynajmniej nie od razu da po sobie poznać, że zapomniała. Ostatecznie jest tylko Klarą, która zazwyczaj nie rozpamiętuje i nie zachowuje żalu nazbyt długo.
Mówiąc w skrócie - wszystko mi jak najbardziej pasuje :D

W takim razie zamawiam fabułę z Tobą ;)