- Przepraszam - był zawstydzony co można było powiedzieć po ostrzejszym kolorze jego policzków. Nie chciał jej nic złego zrobić. A ona najwidoczniej tak pomyślała, bo już się z nim zaczęła żegnać. Chwycił swoją bluzę, jednak nawet jej na siebie nie założył. Po prostu była tak mokra od śniegu, że i tak nic to by mu nie dało. - Nie... Nie idź jeszcze - poprosił. Wiedział, że ta sytuacja wszystko zepsuła. Dlaczego nie mógł z nią normalnie pogadać? Wszystko szło tak dobrze, bawili się niczym przyjaciele, a  w tamtej chwili wszystko się zepsuło. - Nie miałem niecnych zamiarów. Chciałem cię tylko lepiej poznać. Ale jak widać wszystko zepsułem - kopnął nogą w powietrzu, nie zauważył ulepionego bałwana i tułów tego stworzenia rozsypał się na drobne części. - Zepsułem nawet tego bałwana. Miło było cię poznać, Anastasio Cassidy. Mam nadzieje, że jeszcze kiedyś będziemy mieli okazje się spotkać i pogadać jakoś normalnie. Jeszcze raz za wszystko przepraszam - odwrócił się z myślą, że poszła, zostawiła go samego. Wyciągnął różdżkę i narysował w powietrzu jakieś dziwne wzroki. Obok rosło drzewo, zasypane śniegiem. Podszedł pod nie i wspiął się na koronę. Przy pomocy różdżki, wytwarzał kulki śniegu i trafiał nimi w okno woźnego Argusa Filcha. Ten pewnie sprzątał w Wielkiej Sali, więc nie miał się czym martwić.
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Daaaa... Koniec.