RÓŻDŻKA: drewniana, z drzewa akacjowego, sztywna, idealne 12 cali długości, rdzeń z krwi Reema. Dosyć rzadkie połączenie.
BOGIN: Lord Voldemort.
AIN EINGARP: Widzi samego siebie w Orderem Merlina Pierwszej Klasy, obok gratulujący mu Minister Magii.
DODATKOWE ZDOLNOŚCI: Praprapra gobliński dziad zbratał się z człowiekiem, stąd niski wzrost profesora.
WYKORZYSTANY WIZERUNEK: Warwick Davis

Pierwsze co rzuca się w oczy na widok profesora Flitwicka to jego wzrost wynoszący mianowicie jeden metr i dokładnie siedem centymetrów. Przestał rosnąć w wieku dziewiętnastu lat. Upływ czasu widać w nim po zmarszczkach i napięciu skóry. Profesor jest człowiekiem bardzo staromodnym. W swej szafie trzyma zapas eleganckich, wypranych i wyprasowanych fraków i miękkich bawełnianych piżam. Nie znajdzie się tam dresów ani zwyczajnej koszuli. Takie perełki trzyma w swym rodzimym domu. Profesor ma słabość do obuwia, co przejawia się zakładaniem śmiesznych butów z bardzo długimi czubkami. Ma wadę wzroku i zmuszony jest nosić okrągłe i cienkie okularki. Fryzurę ma zawsze tę samą - wyraźny przedziałek, a włosy zaczesane na boki. Nakłada na nie pomadę, przez co błyszczą i lśnią. Nosi krzaczaste wąsy i rzadko je czesze szczoteczką. Ma spore uszy, przez co wygląda po prostu zabawnie. Zdaje sobie z tego sprawę i kto wie - może celowo przyodziewa taką fryzurę, aby wywołać uśmiech na młodej buzi? Wzrost rekompensuje sobie układaniem z książek schodków. Potrafi w ciągu jednej sekundy przywołać do siebie tomiki i ustawić je w odpowiedniej wysokości. Nie ma za grosz kondycji fizycznej. Wchodząc po schodach dostaje zadyszki. Wbrew temu chodzi bardzo szybko, choć i tak nie byłby w stanie prześcignąć kroków dwumetrowego chłopca. Bardzo często przechadza się z książką pod pachą.
Uroczyście przysięgam, że knuję coś niedobrego.

Profesor Flitwick jest osobą otwartą, wyrozumiałą i co tu skromnie rzec, inteligentną. Posiada bardzo przejrzysty i bystry umysł, dzięki któremu zaszedł tak daleko w kwestii swych magicznych umiejętności. Trzeba przyznać, że jest nauczycielem sympatycznym i znacznie łagodniejszym niż pozostali. Przymyka oko na drobne psikusy, jeśli nie są oczywiście zbyt niebezpieczne. Pragnie wyzwolić w swych uczniach jak najwięcej kreatywności, co przekłada się na większą swobodę podczas jego zajęć. Porfesor Flitwick stroni od rozdawania szlabanów, co też czyni nader rzadko. Preferuje zadawanie dodatkowych prac domowych, które pozwalają uzupełnić podstawową wiedzę. Często zmienia stan punktów domów - regularnie nimi nagradza i je odejmuje za niepoprawne zachowanie. Ceni sobie długie wypracowania, referaty oraz przemowy. Lubi słuchać, a następnie wypowiadać się na dany temat. Cieszy się szacunkiem wśród uczniów i kadry nauczycielskiej. Jest rozsądny i sprawiedliwy, nie faworyzuje nikogo. Potrafi wyjaśniać złożoność danego zaklęcia i dziesiąty raz, jeśli wspomoże to ucznia w opanowaniu umiejętności. Zachęca swych podopiecznych do poszukiwania własnych rozwiązań, próbuje nauczyć ich kreatywnego, samodzielnego myślenia i spoglądania na świat. Nigdy nikogo nie wyręcza.
Zdarza mu się ponieść emocjom, co widać przy każdej przemowie Tiary Przydziału. Wzrusza się, ociera łzy ogromną chusteczką i gorliwie bije brawo, spoglądając na najmłodszych z niemalże ojcowską dumą. Jest niezwykle empatyczny. Warto nadmienić kilka wad, które można dostrzec po dłuższym kontakcie z profesorem. Uważa swój przedmiot za najważniejszy i dlatego też nie potrafi przymknąć oka, gdy uczniowie skarżą się na nadchodzący egzamin z innej dziedziny nauki. Nigdy nie przekłada sprawdzianów, lubi robić kartkówki-niespodzianki. Zazwyczaj na zajęciach rozpoczyna od praktyki, a jako pracę domową zadaje teorię. Wobec ignorancji do przedmiotu Zaklęć i Uroków staje się surowy i o ile jest w stanie zrozumieć naprawdę wiele, tak w tej kwestii pozostaje nieugięty. Posiada ogromny talent magiczny i obrał sobie za cel dzielenie się nim z uczniami. Zna wręcz wszystkie zaklęcia, wie w jaki sposób stworzyć nowe i jak odnaleźć masę przeciwzaklęć. Opanował do perfekcji tworzenie bardzo skomplikowanych klątw wymagających niebywałej precyzji, zwinności i bystrości umysłu. Chętnie udziela odpowiedzi na pytania, kierując się zasadą, iż nie ma pytań niemądrych.
Gorliwych uczniów częstuje pudrowymi myszkami, których zapas zawsze trzyma w swoim biurku. Jak to się mawia, profesor jest i do tańca i do różańca.

Profesor pochodzi z rodziny, w której krew została zmieszana nie tylko z mugolami, ale i goblinami. Jego praprapra dziad był czystokrwistym goblinem i wniósł do rodu swoje niecodzienne geny. Mimo, iż było to trzy pokolenia temu, jego potomkowie na stałe odziedziczyli niski wzrost. Tiara Przydziału rozważała przydzielenie jedenastoletniego Filiusa do Gryffindoru, jednakże ostatecznie zwyciężył Ravenclaw. Na Sumach i Owutemach miał najwyższe wyniki, z czego otrzymał naprawdę duże stypendium naukowe. Był prefektem, choć nie naczelnym. Bardzo szybko opanowywał zaklęcia. Wszyscy wokół wróżyli mu ogromną potęgę i wysokie stanowisko. Po ukończeniu szkoły wyzwał na ring Mistrza Pojedynków i ostatecznie odebrał mu ten tytuł. Nosi go do dzisiaj, o czym świadczy nie tylko ogromny talent, ale i puchar oraz dyplom widniejący w jego gabinecie. Dokształcał się większość swojego życia, poznawał wszystkie tajniki zaklęć i nie poprzestawał na samym odkryciu inkantacji. Jego precyzja, dokładność, ciekawość oraz przede wszystkim zdrowe podejście do życia zagwarantowały mu wysoki poziom umiejętności. Bez wahania wykorzystywał je do słusznych celów. Został doceniony przez wiele organizacji i urzędów. Podążał do doskonałości. Trafił do talii Czekoladowych Żab, co mile połechtało jego ego. Po zakończeniu bardzo wysokich studiów zaczął podróżować po świecie. Poznawał zaklęcia niedostępne w zwyczajnych księgach i ba, sam je uzupełniał odkryciami. Dokładnie siedem lat temu poprosił Albusa Dumbledore'a o dołączenie w szeregi Kadry Nauczycielskiej w Hogwarcie. Został przyjęty z otwartymi ramionami. Od tamtej pory poświęca się edukowaniu uczniów. To jego cel życiowy - dzielenie się swoją wiedzą z młodszym pokoleniem. Dosyć szybko otrzymał pod opiekę dom Roveny Ravenclaw, co przyjął z ogromną radością i zaszczytem.

ツ w wieku trzydziestu lat trafił do talii Czekoladowych Żab.
ツ jest aktualnym Mistrzem Pojedynków.
ツ zna się na magii iluzji i uroków, magii ucieleśnienia i żywiołów.
ツ Uczniowie nie widzieli go nigdy ubranego w coś innego niż elegancki frak.
ツ ma dystans do samego siebie, rzecz jasna w granicach rozsądku.
ツ Dyryguje szkolnym chórem.
ツ Codziennie raczy się sokiem wiśniowym z lodem i obowiązkowo z parasolką.
ツ Znany jest z przechowywania w klasowym biurku zapasu pudełek z pudrowymi myszkami.
ツ Uczy w Hogwarcie od siedmiu lat.
ツ Odpowiada za wszelakie szkolne dekoracje - między innymi dba o odpowiednio zaczarowany sufit w Wielkiej Sali.
ツ Ma alergię na zielony groszek.
ツ Do Krukonów ma ojcowskie podejście.
ツ Chętnie wspiera uczniów pozostałych domów, nie ogranicza się tylko do własnego.
ツ Ma gabinet na siódmym piętrze.
ツ Chodzą pogłoski, że kieszenie jego spodni są bezdenne.