Czy wiele można oczekiwać od tej Ślizgonki? Zależy dla kogo. W przypadku obojętności, bądź zwykłej relacji, nic takiego u niej nie istnieje. Po prostu taki ktoś dla niej nie istnieje. W jej głowie mogą siedzieć ludzie, którzy albo ją interesują i stoją po tej samej stronie, albo wręcz przeciwnie. Podobno przyjaciół trzeba mieć blisko, a wrogów jeszcze bliżej, nawet jeśli jako tako prawdziwych przyjaciół się nie ma. Jestem otwarta na pomysły, na coś szalonego, niecodziennego z dziewczyną, której serce zaczyna ciemnieć. ;>

Przez większość czasu nie wchodzili sobie w drogę, raczej nie będąc zainteresowanym jakąkolwiek wspólną relacją. Jednak pewnego dnia, na zajęciach z eliksirów, zostali złączeni w parę i zmuszeni do współpracowania ze sobą. Nie byłoby to takie złe, gdyby nie fakt, że Daniel otwarcie wyrażał swoje niezadowolenie wspólną pracą z Victorią, co oczywiście odbiło się tym, że i ona nie była z tego powodu zadowolona. Co jednak stało się głównym powodem ich wspólnej nietolerancji? Otóż pan Blais jest niesamowicie uzdolniony jeśli chodzi o eliksiry, a chociaż Victoria wcale do najgorszych w tym temacie nie należała, a nawet radziła sobie całkiem nieźle, to jednak nie osiągała poziomu chłopaka, co strasznie go irytowało. Od tego czasu nie ukrywają niechęci do siebie.

Pierwsze lata w szkole to był ich zupełnie obojętny stosunek do siebie, wysilali się jedynie na zwykłe, obojętne "cześć". Najwidoczniej żadne z nich nie potrzebowało jakiegoś bliższego kontaktu ze swojej strony. To się jednak zmieniło w V klasie, kiedy wydarzyło się coś, co nieco zmieniło ich stosunek do siebie. Przede wszystkim sama Victoria zaczęła przychylniej na chłopaka patrzeć, pozwalając sobie na flirt i słowne gierki między nimi.

Ich znajomość zaczęła się dość dziwnie. Jednego wieczora podczas zapomnianej już przez panienkę Craven imprezę, Evan okazał się jej wybawicielem. W jednej z łazienek, ta młoda panna, męczyła się z zapięciem swojej sukienki, które jakimś cudem robiło jej na złość i w żaden sposób nie współpracowało. Wtem pojawił się Evan, który wybawił ją z kłopotu, pomagając w zapięciu sukienki i zapewne badając kawałek jej ciała. Nie było w tym jednak nic zdrożnego i tej nocy było to raczej ich najbliższe spotkanie. Dość zabawna sytuacja zaowocowała jednak w coś więcej, kiedy podczas kolejnych spotkań na zakrapianych alkoholem spotkaniach, ta dwójka przyczajona w ciemnym kącie oddawała się chwilowym zaspokojeniu swoich pragnień. Gorące pocałunki i dłonie błądzące po ciele to na pewno coś, co przypomina im się, kiedy napotykają na swoje spojrzenia. Nic zobowiązującego, tych parę chwil powtarzających się co kilka takich imprez to jedynie smaczek ich znajomości. Często widują się w grupie, którą Vicky z rozbawieniem nazywa trójkątem. Mają w końcu wspólnego przyjaciela, Franza. Chwali sobie również towarzystwo Evana podczas pobytu w Świńskim Łbie, kiedy oboje nadużywają swoich zdolności i chętnie korzystają z oszustw podczas gry w karty, żeby nieco podnieść sobie adrenalinę.

Niektórym zapewne ciężko byłoby w to uwierzyć, ale między tą dwójką istnieje silna nić porozumienia, którą zwyczajni ludzie nazywają przyjaźnią. Vicky poznała Franza jeszcze przed rozpoczęciem nauki w szkole, rzecz jasna dzięki ich rodzinom. Byli dzieciakami, więc dosyć szybko złapali wspólny język. Może to właśnie znajomość od bardzo młodych lat sprawiła, że nigdy poważnie nie myśleli o głębszej relacji między nimi. Nie tracą jednak wiele! Lubią swoje towarzystwo i rozumieją się. Są wobec siebie czasami nieco dwuznaczni i bezpośredni, co pewnie z pozycji osoby trzeciej wyglądałoby na romans bądź coś poważniejszego, a jednak! Duża pomyłka, bo Vicky i Franz stanowią po prostu świetny duet przyjaciół, którzy czują się przy sobie swobodnie, dlatego pozwalają sobie na dosyć sporo, nie krępując się swoją obecnością, a jednocześnie znając granice przyzwoitości.

Damska dusza, z którą może praktycznie wszystko. Przed nią nie chowa jakoś szczególnie tajemnic. Dogadują się, a ich relacje z Franzem nie kolidują ze sobą. Mimo, iż miałyby podstawy się nie lubić, to nie pozwoliły sobie na rozwalenie kontaktu przez faceta. Może właśnie to umocniło ich więź dodatkowo. Ten sam dom, ten sam rok, czegóż tu chcieć więcej? Zdecydowany numer jeden na liście Vicky względem kobiet, rzecz jasna bez żadnych podtekstów.

Obie skupiają na sobie swoją uwagę, a co dopiero, gdy współpracują! Co prawda nie łączy je płomienno-koleżańska znajomość, ale dziewczyny są do siebie pozytywnie nastawione. Czasami zdaje się wyczuć między nimi delikatną rywalizację, chociaż nie powinno to być traktowane poważnie. Może to być spowodowane tym, że dziewczyny są w jakimś stopniu do siebie podobne i chociaż skupiają uwagę innych, jakoś szczególnie się o to nie starają. Często widują się na różnorakich balach, w niektórych przypadkach znacznie umilając sobie zabawą pobyt tam.

Znajomość, którą Victoria trzyma w głębokiej tajemnicy. Lucas okazał się być pierwszym mężczyzną w życiu tej dziewczyny, chociaż istniał pewien znaczący problem. I nawet nie chodziło o to, że dziewczyna nie przyznawała się do emocjonalnego zaangażowania w ten sekretny związek, nawet jeśli miłości to zdecydowanie za dużo by określić to, co między nimi było. Głównym problemem było to, że Lucas jest krwi mieszanej, co niegodne byłoby dla rodziny Carven. Z pokolenia na pokolenie ta rodzina ustawiała związki, by zachować czystość krwi, więc Victoria nie mogła sobie pozwolić na ujawnienie takiej relacji. Chęć dalszego ukrywania się, jak i świadomość, że któregoś dnia rodzice i tak wybiorą jej partnera, sprawiły, że obopólnie doszli do wniosku, iż nie ma sensu dłużej się w to bawić. Rozstanie w ciszy nie spowodowało, że wszystko się między nimi wypaliło. Lucas uwielbia przypominać Victorii o ich zażyłości i często sugeruje, że dziewczynie jej go brakuje. Oczywiście to samo próbuje robić panienka Carven, przy okazji chcąc pokazać mu, że z jej strony nie ma to już znaczenia, nawet jeśli chłopak wie, że kłamie. Jak nikt inny poznał ją na wylot i jako jedyny potrafi wywołać na jej poważnej mordce szczery uśmiech. Trochę ironii i dogryzek to jednak już jedyne, co między nimi zachodzi.

Poznani, jak to w wielu przypadkach u Vi bywa, na jednej z kolejnych rodowych imprez. Można powiedzieć, że wzajemnie uratowali się przed wszechogarniającym znudzeniem. Nieco się poznając, odkryła, że oboje mają podobne zdanie co do miłosnych związków, w końcu panienka Craven nie podejrzewa się o tak głębokie uczucie względem innej osoby. Bardzo podobny punkt widzenia, jak i niezłe umiejętności w eliksirach, wytworzyły jakąś nić porozumienia między tą dwójką.

Gryfońska rówieśniczka, którą zna dzięki Lucasowi. Może nie tak osobiście, ale wystarczył jej sam fakt, że jej ex zbyt często się koło tej dziewczyny kręci. Ewidentny powód by nie darzyć Resy jakąkolwiek sympatią i panienka Craven wcale się z tym nie kryje. Można powiedzieć, że istnienie tej dziewczyny i jej zażyłość z Lucasem sprawiły, że uświadomiła sobie, że chłopak dalej nie jest jej obojętny i zdecydowanie nie chce, by związał się z kimś innym. Nie jest jednak na tyle zepsuta, by knuć za ich plecami i próbować ich w jakikolwiek sposób rozdzielić. Może jest świadoma tego, że jednak u boku Resy chłopak znajdzie to, czego ona nie mogła mu zapewnić. Nic jednak nie poradzi na to, że niechęć do dziewczyny jest tak intensywna.

Mimo różnicy wieku, Andrew nie traktuje jej jak jakąś przygłupią nastolatkę. Nawet zauważyła, że czuje się w jej towarzystwie dobrze i zachowuje się swobodniej niż przy innych. Poza tym, Nott jest skłonny do tego, by nauczać jej czarnej magii, czym jest w pewien sposób zafascynowana.

Śmierciożerca, z którym zdecydowanie nie ma zbyt dobrych kontaktów. Doszło między nimi do wymiany zdań, która nie skończyła się dość korzystnie. Od tego czasu Victoria działa na nerwy Rudolfowi, który stara się jej unikać. Ona zaś, jak ma tylko okazję, stara się wykorzystać czas i nieco poddenerwować Rudolfa, mając przy tym małą radochę.

Starszy brat jej ex... ex kochanka, rzecz jasna. Mimo, iż mial to być cichy romans, utrzymany w tajemnicy, to trudno byłoby, żeby brat Lucasa o ich relacji nie wiedział. Poznali się podczas jakiegoś obiadu, gdzie zgodziła się pójść w roli koleżanki Lucasa. Nie mają zbyt częstego kontaktu, ale nabrali w miarę sympatycznego podejścia do siebie.

Jedyny z pracowników szkoły, którego naprawdę polubiła, a przy którym czuje się jak mała dziewczynka. Tak ją też traktuje! Niezaprzeczalnie mają jako taki kontakt już od początku jej pobytu w tych murach. Z biegiem czasu jednak panienka Craven spoważniała, przez co Hagrid próbuje jej przypomnieć, jaka to była kiedyś, i że nadal ją tak widzi. W głębi duszy jej to nie przeszkadza, ale czasami musi pokazać pazurki, oczywiście tylko przekornie, w żaden sposób nie raniąc przy tym uczuć tego człowieczka.

Dla mojej Alecto coś się znajdzie? :D Z tym że Carrow jest królową Ślizgonów :D

Nie wiem za bardzo w jakim sensie uważa się za Królową Ślizgonów, ale spokojnie, Victoria nie pcha się przed przody, chociaż jest zauważalna i zapewne rozpoznawalna przez długo staż w szkole, to raczej nie tytułowałaby się takim mianem, więc pozycji nie masz zagrożonej. ;> Przyjaciół ta dziewczyna nie ma, ze względu na swój charakter i sposób bycia (w sensie, że nikt takowy nie jest jej potrzebny), ale przecież istnieje grupa ludzi, która na pewno ją interesuje, a która zalicza się do grupy ludzi, z którymi potrafi się dogadać i nikomu nie przeszkadza to, jaka jest, bo w końcu Ślizgonom wszystko się wybacza!
Są na tym samym roku, myślę, że rodzinki mogłyby się znać, też ze względu na manie czystości krwi i chęci ustawiania małżeństw, czego Victoria w przyszłości się może spodziewać. Dziewczyny mogły podchodzić do siebie kiedyś z lekkim dystansem, chcąc się nawzajem wyczuć, ale z czasem pobytu w murach szkoły i wspólnych "zainteresowaniach" mogą nazywać się hm.. towarzyszkami? Przyjaciółka nie przejdzie przez usta tej Ślizgonki. :D Widzę, że Alecto uwielbia muzykę klasyczną, przy której się relaksuje. Świetnie się składa. Victoria też się w niej lubuje, samej nie grają, a śpiewając klasykę, więc może ta dziewczyna byłaby jedną, która by o tym wiedziała? Może nawet czasami, w ramach towarzyskich spotkań we dwoje, urządzałyby sobie prywatny koncercik. Ogólnie na relację pozytywną, toż raczej podobnych relacji w innych domach Victoria może nie znaleźć, a najlepiej trzymać się przy swoich. ;> Może nie wiedzą o sobie wszystkiego, ciągle jeszcze jest jakiś mur między nimi, ale na pewno mogą na siebie liczyć, gdyby potrzebowały swojej pomocy.

Może dajmy na to, że Rudolf będzie osobą, która traktuję Vicky jak osobę irytującą go i przy każdym spotkaniu będzie tylko unikał ich rozmowy, żeby niepotrzebnie się na nią złościć... Hmm?

Może tak być. ;) Kiedyś padła jakaś wymiana zdań między nimi, przez którą zaczęli działać sobie na nerwy. Może Victorii sprawia to pewną dozę radości, gdy może poddenerwować Rudolfa, ale mimo wszystko trzyma jakieś granice. ;)

Mi to jak najbardziej pasuje :D

Przybyłam, aby wyprzedzić na przedbiegach tego mojego niewiernego mężczyznę. :P

Tak sobie przeczytałam kartę i doszłam nawet do wniosku, że Vicky jest dość do Chiary podobna, przynajmniej z charakteru. Obie wolą raczej obserwować, niż królować, a jednak jest w nich coś, co sprawia, że często skupiają na sobie uwagę, przynajmniej męskiej części szkoły. To mogłoby powodować jakąś niezwerbalizowaną rywalizację, jednak Chi raczej się w takie rzeczy nie bawi. Zapewne patrzyłaby na Vi z pewnym pobłażaniem, ze względu na jej pociąg do czarnej magii i Voldzia (zwłaszcza teraz, kiedy wie co to oznacza dla człowieka), poza tym prawdopodobnie darzyłaby ją sympatią, podobnie jak Alecto - zwłaszcza jeśli twoja postać przyjaźni się z panną Carrow. Myślę, że miałyby okazję nie raz spotykać się na jakichś proszonych przyjęciach czy też Ślizgońskich imprezach.

Hm. Myślę nawet, że mogłyby od czasu do czasu razem ubarwiać sobie nudne spotkania okolicznościowe i bale lekko perwersyjnym zachowaniem (tak, Chiara ma/miała coś takiego w zwyczaju). Jak wolisz? To właściwie pewnej rywalizacji, czy też napięcia pomiędzy nimi nie dyskwalifikuje, ale jakoś nie widzę powodów, aby miały się sobie do oczu rzucać, więc proponuję raczej coś bardziej pozytywnego.


A, i jeszcze pomyślę nad resztą postaci (Sol, Lily, Katja), chyba, że Ty masz jakieś pomysły.

Myślę, że tak. Może być tak, że dziewczyny akceptują swoją obecność czy swoje towarzystwo, chociaż bratnimi duszami nie można je nazwać. Rozmawiają normalnie. Doza niepewności względem siebie jednak może pozostać, dziewczyny jeszcze do końca się nie wyczuły i podświadomie mogą w małym stopniu odczuwać nutkę rywalizacji. Co do drugiej części, hm. Victoria jest świadoma swojej seksualności, co lubi wykorzystywać i zapewne Chiara też tak ma. Jakieś perwersyjna zachowania w pełni akceptuję, ale raczej nic w stronę tego, by dziewczyny miały ze sobą bliższy kontakt fizyczny, bo to akurat nie w stylu Vic, ale to tylko tak w celu wyjaśnienia, gdyby gdyby, wiadomo.

Nie, nie chodziło mi o to! Dla Chi Jasmine była swego rodzaju wyjątkiem, eksperymentem i czymś, czego raczej nie planuje powtarzać. Chodziło mi o to, że Chiara zwykła na wszelkiego rodzaju balach i innych przyjęciach, na które musi chadzać ze względu na swoje nazwisko, zwykła zachowywać się w sposób raczej dość niekonwencjonalny i, powiedzmy otwarcie, wyzywający, tylko po to aby ośmieszyć środowisko, które w jej oczach jest ociekające fałszem, obłudą i rozpustą, którą ukrywa za maską dystynkcji i tradycji. Nie napisałaś jaki Vic ma do tego stosunek, ale bym przygarnęła koleżankę od tych spraw. :D To by dopiero była dobra MYŚLO. ;3

Dlatego napisałam tak na zaś, gdyby, gdyby! :D Sama wiesz, że czasami trudno odgadnąć, co kobieta właściwie ma na myśli. ;> Z tymi balami to jeszcze sprawę przemyślę, bo tworząc charakter myślałam raczej o "małej, złej damie", która wbite ma pewne wzorce zachowań, szczególnie na takich imprezach. Nie zaprzeczę jednak, że brzmi to dość interesująco, ale tę kwestię wolałabym pozostawić do rozstrzygnięcia przy jakimś wspomnieniu bądź normalnej fabule. ;> Najlepiej byłoby zobaczyć jak to będzie wyglądało już pisząc, ale czemu nie. ;>

A masz czas? Bo ja mam taaaaaaaki flow na Chi, a jakoś nikt nie podziela entuzjazmu i wszędzie czekam na odpisy. ;<
Napisałoby się jakieś wspomnionko, co?
Nie jestem niecierpliwa, Evan potwierdzi! I jestem grzeczna, kochana i puchata! Chętna?

Może Chi się ją uda sprowadzić na zuą drogę i trochę rozdziewiczyć imprezowo. :P

Relacje tymczasowo uporządkowane. ;>

No cóż, powrót powrotem, można i relacje nieco uzupełnić. ;) Chętnych zapraszam do tematu bądź na pw.

Coś dla mojego szlachetki? :D

Przejrzałam KP, tak co do historii, charakteru czy ciekawostek. Szlachecki ród, to nawet pasuje, bo Vi często była zabierana przez rodziców na przeróżne bale czy spotkania odbywające się w takich rodach, chociaż ród Vicotrii nie jest tak znany jak Slughorni. ;) Mogliby jednak poznać się na czymś takim, zabijając jakoś nudę, która zawsze wtedy dziewczynie doskwiera. Ewentualnie mogliby się stamtąd po prostu kojarzyć, bo dziewczyna też nie jest najgorsza w eliksirach. ;) Widzę, że podzielają zdanie co do kwestii "miłości", ewentualnych związków, bo dla niej byłaby to raczej czysta formalność, nic osobistego i emocjonalnego, bo sama nie podejrzewa się o tak głębokie uczucia. Możliwe, że gdzieś przypadkiem weszli na ten temat na jednej z kolejnych nudnych spotkań i poczuli jakąś nic porozumienia. Taka moja propozycja, ale jestem otwarta na inne możliwości. :)