Gdy Artie wrócił do dormitorium, mógł zauważyć anonimowy list leżący na środku łóżka. Był nieco pognieciony.

Cytat :

Brudna paskudo,
Uważaj na schodach. Nie chcielibyśmy, żebyś zaliczył rajd z góry na dół ze skutkiem co najmniej bolesnym, prawda?

Mała sówka należąca do panny Whisper wpadła przez otwarte okno dormitorium i wylądowała z hukiem na poręczy łóżka.

Cytat :

Kochany Artie!
Dzięki za cukierki! Fajnie, że Twój dziadek o mnie pamiętał. Co u niego słychać? Trzyma się jakoś? Przepraszam, że nie mogłam się z Tobą wyrwać, ale miałam masę innych rzeczy na głowie.
Jak leci? Jak poszedł Ci sprawdzian z transmutacji?
Pozdrawiam!
Wandzia.

List przybył w tempie błyskawicznym. Thomas nie przepadał za nieznajomymi pisarzami - ten należał do Hogwartu. A ten go zwyczajnie denerwował! Od razu zabrał się za odpis.

List napisał:

Drogi,

Właściwie to kim ty jesteś? Hogwartowy Drifter? Nie kojarzę!
W każdym bądź razie... Dziękuje za ten jakże miły prezent! (Proszę, wyczuj ten sarkazm)
Na przyszłość, polecam nie pisać do nieznajomych. W końcu trafisz na niewłaściwą osobę!
Pozdrawiam,
Ten niepotrafiący się uśmiechać Krukon.

Do nóżki tej głupiej sowy doczepiona była paczuszka z książką pt. ,,Jak poprawnie pisać listy?".

Odpowiedź została przyniesione kilka dni później - dostarczyła ją wyjątkowo zwichrzona sowa o nawiedzonym spojrzeniu. Huknęła na adresata, a startując odbiła się od ściany i zygzakiem wyleciała przez okno. List napisany był zamaszystym, na pierwszy rzut oka trudnym do odczytania pismem. Poza nim w kopercie znajdowały się dwa ruchome zdjęcia smoków podpisane z tyłu: Długoróg Rumuński, kwiecień '71 i Ogniomiot Chiński, sierpień '71.

Cytat :

Cześć Artie,
Nie piszę dzień dobry czy dobry wieczór, bo ten ptak jest tak leniwy i szurnięty, że nie wiem, kiedy dostarczy ci ten list. Nie zdziwiłbym się, gdyby go gdzieś utopił (siebie też mógłby przy okazji).
Twój dziadek ma wybitnie długi język, ale to dobry facet. Łamanie klątw to praca jak każda, tylko z większym ryzykiem wyrwania wnętrzności przez przypadkowy artefakt, jeśli coś przy nim przeoczysz. Warunki niby takie sobie, ale łażenie po kryptach i tunelach szybko przestaje być uciążliwe. Jak masz predyspozycje i odpowiednie umiejętności, gobliny szczodrze sypią galeonami. Z wózkiem do banku żaden problem, w końcu od czego mamy magię. Moja przyjaciółka jest od urodzenia niewidoma, a pracuje jako uzdrowicielka, to co tam trochę żelastwa przytwierdzone do tyłka.
Widzisz, goblinki to ciekawy temat. Logicznie rzecz biorąc muszą gdzieś być, bo jakoś się te małe gbury rozmnażają, ale pracuję w tym banku pięć lat i żadnej nie widziałem na oczy. Możliwe, że po prostu ani jednej tu nie ma. I szczerze, oglądając na co dzień stada goblinów, nie chcę wiedzieć, jak wyglądają ich kobiety. Cenię sobie resztki mojego zdrowia psychicznego.
Smoki widziałem w rezerwatach i na farmach Rumunii i Bułgarii - najprościej rzecz ujmując stałem jak słup soli, dopóki nie ryknął. Prawie się przewróciłem, a potem zacząłem śmiać jak wariat, musieli mnie zabrać od ogrodzenia. Nie mów dziadkowi, bo nie da mi żyć.
I wybacz młody McCallisterze, ale Bob pokazywał mi twoje zdjęcia - jeśli zdradzę ci sekret szamponu, staniesz się poważną konkurencją, kiedy wyjdziesz ze szkoły, a muszę bronić swojego terytorium. A broda jest prawdziwa. Najprawdziwsza. Nic specjalnego nie robiłem, ale słyszałem, że nacieranie twarzy mieszanką z kwarty śluzu gumochłona i trzech kropli potu trolla czyni cuda.

Trzymaj się,
Feliks Zolnerowich

Cytat :

Drogi Artie,

Z tym wózkiem to żart czy naprawdę potrzebujesz pomocy?

Amelia B.

Do liściku dołączone było pudełko z czekoladkami. Z orzechami, z posypką, karmelem i czymkolwiek Kevin by sobie zażyczył.

Cytat :

Artie!
Podziękuj jeszcze raz Dziadkowi - to miłe uczucie, gdy ktoś się o Ciebie troszczy, prawda?
Sprawdzian poprawisz, pomogę Ci gdybyś miał problemy z czymkolwiek. O to się nie martw.
Powiedz mi lepiej co to za liścik? Nie przejmuj się takimi głupotami, ktoś sobie na pewno żartował z Ciebie. No już, uśmiechnij się!
Ściskam, Wandzia.

Cytat :

Kochany Artie!
Przecież ci pisałam, że to nic takiego! Po prostu ciągle zaliczam wtopy, nie jakieś wielkie, takie typowe, codzienne. Tu rozleję sok, tam się spóźnię na zajęcia... Trochę się martwię, że się staczam, ale każdy ma czasem gorsze dni, prawda?

Amelia B.

P.S.: A panów też trzeba komplementować?