Różdżka to podstawowe narzędzie każdego czarodzieja. Żeby było ciekawiej, to nie właściciel wybiera sobie różdżkę, lecz różdżka właściciela. Ważne, by była ona dopasowana, ponieważ zależy od tego skuteczność rzucanych przez czarodzieja zaklęć. Dlatego właśnie drewno i rdzeń różdżki powinny wpisywać się w charakter jej właściciela. W magicznym świecie najbardziej znanymi twórcami różdżek są Ollivander z ulicy Pokątnej i Gregorowicz. To właśnie u tego pierwszego uczniowie rozpoczynający swoją edukację w londyńskiej Szkole Magii i Czarodziejstwa zaopatrują się w swoje różdżki.

Zasady i restrykcje dotyczące używania różdżek reguluje Kodeks Użycia Różdżki. Zwraca on uwagę między innymi na to, iż czarodzieje niepełnoletni nie mogą używać swych różdżek poza granicami szkoły, z wyjątkiem sytuacji zagrażających życiu. Po ukończeniu siedemnastego roku życia zabronione jest jedynie używanie niektórych zaklęć, między innymi niewybaczalnych. Zakazuje się także korzystania z różdżek stworzeniom nie-ludzkim, a więc na przykład goblinom czy skrzatom domowym. Bezwzględny zakaz dotyczy również uciekania się do magicznych praktyk w świecie mugolskim.

Istnieją różne rodzaje różdżek. Niektóre z nich idealnie nadają się do rzucania potężnych zaklęć, inne okazują się pomocne, chociażby w dziedzinie transmutacji. Cechy, które odróżniają różdżkę właściciela od innych to przede wszystkim drewno, z którego różdżka została stworzona, jej rdzeń oraz w mniejszym stopniu długość i elastyczność. Należy jednak pamiętać o tym, że o ile niektóre rodzaje drewna i rdzeni do tworzenia różdżek są powszechnie wykorzystywane, tak inne zasłużyły sobie na miano unikatowych, rzadko spotykanych w świecie czarodziejskim.

Długość różdżki waha się zwykle od 9 do 14 cali, choć sam Ollivander sprzedał wiele różdżek, które wykraczały poza te granice. Najkrótsza z nich miała cali 7, natomiast najdłuższa 18. Długość różdżki, wbrew pozorom, dopasowuje się nie tylko do postury czarodzieja, ale i do jego "wewnętrznej wielkości", stąd liczy się także potencjał człowieka, jak i jego ukryte talenty.
Elastyczność różdżki z kolei oddaje gotowość do zmian jej właściciela. Istnieją różdżki sztywne, jak i takie, które z niewielkim trudem można zawiązać na supeł. Cecha elastyczności jest jednak tą, na którą czarodzieje zwykle zwracają najmniej uwagi.


Przykładowe rodzaje drewna, z których tworzone są czarodziejskie różdżki:

ANGIELSKI DĄB
Różdżka na dobre i złe czasy, to przyjaciel tak wierny, jak czarodziej, który zasłuży na wybranie przez nią. Różdżki z dębu szypułkowego szukają we właścicielu siły, odwagi i wierności. Mniej znaną cechą posiadaczy tego rodzaju różdżek jest ich silna intuicja oraz często silne przywiązanie do magii naturalnego świata, stworzeń i roślin, które niekoniecznie muszą posiadać magiczne właściwości. Dąb jest nazywany Królem Lasu od przesilenia zimowego do przesilenia letniego i jego drewno powinno być zbierane tylko w tym czasie (ostrokrzew staje się Królem Lasu, kiedy tylko dni znowu zaczynają stawać się krótsze, dlatego też powinien być zbierany tylko w tym okresie. Ten podział podobno wywodzi się od starego przesądu "gdy on ma różdżkę z dębu, a ona z ostrokrzewu, poślubić się byłoby głupstwem" - przesąd według mnie zupełnie bezpodstawny). Mówi się, że różdżka Merlina była wykonana z dębu szypułkowego (jego grób nigdy nie został odnaleziony, więc nie można tego dowieść).

AKACJA
Różdżka z akacji znana jest jako ta, która odmawia posłuszeństwa. Niewielu czarodziejów jest w stanie okiełznać jej charakterną naturę, jednak ci, którym się to udało, mogą cieszyć się różdżką o wysokich właściwościach magicznych.
Ollivander: "Bardzo nietypowy rodzaj drewna na różdżki, który jak stwierdziłem tworzy oporne różdżki, często odmawiające wykonania magii wszystkim poza ich właścicielem. Zachowują one też swoje najlepsze efekty dla szczególnie uzdolnionych czarodziejów. Ta wrażliwość sprawia, że ciężko znaleźć im właściciela, z tego powodu trzymam w sklepie ich niewielką ilość dla tych czarodziejów i czarownic o wystarczającej subtelności. Akacja nie nadaje się do tego, co powszechnie określa się jako "huki i smród" . Przy dobrym dopasowaniu, różdżka z akacji komponuje się z potęgą, jednak często jest niedoceniana ze względu na jej specyficzny temperament."

BRZOZA
Różdżka stworzona z drewna brzozy symbolizuje duchowe oczyszczenie. Zwykle wybiera więc ona czarodziejów czystych, obdarzonych dobrą energią, kochających swoją rodzinę i przyjaciół.

BUK
Bukowe różdżki cechują podobne właściwości do różdżek akacji, dlatego trudno je dopasować do odpowiedniego właściciela. W dodatku różdżki stworzone z drzewa buku określane są mianem „subtelnych”, dlatego też najlepiej sprawują się w rękach osób o podobnym usposobieniu.
Idealnym posiadaczem bukowej różdżki jest osoba młoda, mądra ponad swój wiek lub osoba dojrzała, bogata w doświadczenie i wyrozumiała. Bukowe różdżki służą słabo czarodziejom o wąskich horyzontach i nietolerancyjnych. Tacy ludzie, którzy posiadają różdżki z drewna buku, bez odpowiedniego dopasowania (w dodatku pożądający tego wysoko cenionego rodzaju drewna), często pojawiają się w domach tak doświadczonych różdżkarzy jak ja, żądając podania im powodu z jakiego ich piękne różdżki są tak słabe. Przy odpowiednim dobraniu, bukowa różdżka służy z subtelnością i artyzmem, który rzadko można spotkać w innym rodzaju drewna, stąd ich wysoka reputacja.

CEDR
Różdżka z cedru zawsze wybiera właściciela o silnym charakterze, lojalnego wobec swoich przyjaciół i idei. Charakteryzuje się właściwościami magicznymi odpowiednimi do wykorzystania w pojedynkach magicznych. Różdżka cedrowa okazuje się również niezwykle pomocna w wydobyciu potencjału swojego czarodziejskiego właściciela.
Ollivander: "Ilekroć spotykam kogoś, kto nosi cedrową różdżkę, znajduję w nim siłę charakteru i niezwykłą lojalność. Mój ojciec, Gervaise Ollivander, zawsze powtarzał "nigdy nie oszukasz posiadacza cedrowej różdżki" i ja się z tym zgadzam. Cedrowa różdżka znajduje swoje miejsce tam, gdzie panuje jasność i przenikliwość. Chciałbym powiedzieć więcej niż mój ojciec, jednak nigdy nie spotkałem jeszcze właściciela cedrowej różdżki, z którym mógłbym się zmierzyć. Osoby dobrze dopasowane do tej różdżki posiadającej potencjał przerażającego przeciwnika, często zaskakują te bezmyślne osoby, które ośmielą się ją oszukać."

CZARNY ORZECH
Różdżka stająca w obronie charakteru i dążeń czarodzieja. Na właściciela wybiera osobę uczciwą i lojalną, świadomą swoich celów. Odmawia posłuszeństwa, gdy jej właściciel dopuszcza się złamania swoich zasad i idei, nie można jej oszukać.
Mniej popularne niż standardowe różdżki z orzechów te z czarnego, szukają u mistrza dobrego instynktu i silnej intuicji. Czarny orzech jest pięknym gatunkiem drzewa, ale nie najłatwiejszym do opanowania. Posiada jedną dziwną cechę, jest bowiem szczególnie wrażliwa na wewnętrzne rozdarcie i drastycznie traci moc, gdy jej właściciel samooszukuje się. Jeśli czarownica lub czarodziej nie jest w stanie być szczerym wobec siebie i innych, różdżka nie wykona należycie swego zadania i musi trafić do nowego właściciela, jeśli ma odzyskać sprawność. W połączeniu ze szczerym, samoświadomym właścicielem, staje się jedną z najbardziej lojalnych i imponujących różdżek, ze szczególnym talentem do wszelkiego rodzaju zaklęć.

CZERWONY DĄB
Różdżka z czerwonego dębu służy zazwyczaj czarodziejom, którzy mają smykałkę do zaklęć. Jest idealna do pojedynków czarodziejskich. Zwykle trafia do rąk osób niezwykle zdolnych i bystrych, którzy dbają o samodoskonalenie się.
Często można usłyszeć, jak ignoranci mówią, że różdżka z czerwonego dębu świadczy nieomylnie o gorącym temperamencie jej posiadacza. W rzeczywistości ich właścicielami są osoby o niezwykłym refleksie, co czyni je różdżkami idealnymi do pojedynków. Mniej powszechne niż różdżki z dębu szypułkowego, wybierają osoby radosne, bystre i pomysłowe, często autorów charakterystycznych, nowych zaklęć, których dobrze jest mieć przy sobie w trakcie walki. Różdżki z czerwonego dębu są według mnie jednymi z najpiękniejszych.

CYPRYS
Właścicielami różdżek cyprysowych stają się osoby odważne i śmiałe, które dla wyższych celów gotowe są ofiarować nawet swoje życie.
Cyprysowe różdżki wiążą się ze szlachectwem. Wielki średniowieczny różdżkarz, Geriant Ollivander, pisał, że dla niego zaszczytem było sprawdzanie cyprysowych różdżek, bo wiedział, że miał wtedy przed sobą czarownicę lub czarodzieja, który umrze bohaterską śmiercią. Na szczęście w tych mniej krwawych czasach, posiadacze cyprysowych różdżek są rzadziej wzywani do walki na śmierć i życie, jednak zapewne wielu zrobiłoby to, gdyby tylko było konieczne. Różdżki cyprysowe znajdują właścicieli pośród odważnych, śmiałych i skłonnych do poświęceń, tych, którzy nie boją się konfrontacji z cieniami własnej i obcej natury.

CIS
Cisowe różdżki należą do najrzadszego rodzaju, a ich idealni właściciele są nietypowi, czasami powszechnie znani. Mówi się o nich, że obdarzają swoich posiadaczy mocą panowania nad życiem i śmiercią, co oczywiście można powiedzieć o każdej z różdżek, jednak to cis zachowuje szczególnie mroczną reputację w dziedzinie pojedynków i wszelkich klątw. Nieprawdziwe są jednak przekonania (częste wśród różdżkarzy), że osoby używające tych różdżek najprawdopodobniej będą zajmować się Czarną Magią. Właściciel cisowej różdżki może równie dobrze okazać się zażartym obrońcą innych. Wykonane z tego najbardziej długowiecznego drewna różdżka równie często spotyka się u bohaterów, jak i czarnych charakterów. Gdy czarodziej zostanie pochowany z cisową różdżką, zazwyczaj wykiełkuje ona w nowe drzewo strzegące grobu właściciela. Co jest pewne według mojego doświadczenia, cis nigdy nie wybiera osób przeciętnych lub nieśmiałych.

CZARNY BEZ
To najrzadziej stosowane drewno na różdżki, o którym mówi się, że przynosi nieszczęście. Czarny bez jest trudniejszy do opanowania dla właściciela, niż jakikolwiek inny rodzaj drewna. Zawiera potężną magię, ale gardzi każdym właścicielem, który nie jest lepszy od niej samej; potrzeba niezwykłego czarodzieja, aby utrzymać różdżkę w posiadaniu przez dłuższy czas. Stary przesąd "z różdżką z czarnego bzu nigdy się nie powodzi", ma swoją podstawę w strachu przed tą różdżką, ale w rzeczywistości jest on bezpodstawny. A ci głupi różdżkarze, którzy nie chcą pracować z czarnym bzem pogłębiają ten pogląd, gdyż boją się tworzyć różdżki z bzu nie z lęku przed nim, a w obawie, że ich nie sprzedadzą. Prawdą jest, że tylko bardzo niezwykła osoba znajdzie idealnie dopasowanie z czarnym bzem, a w tych rzadkich przypadkach, jestem pewien, że ci czarodzieje i czarownice są przeznaczeni do wielkich czynów. Dodatkowym faktem, który odkryłem w ciągu wielu lat swojej praktyki jest to, że właściciele różdżek z czarnego bzu prawie zawsze czują silną bliskość z osobami wybranymi przez różdżki z jarzębiny.

DEREŃ
Dereń to jeden z moich ulubionych materiałów i dobranie do niego odpowiedniego właściciela jest zawsze zabawne. Różdżki dereniowe są ekscentryczne i figlarne, mają skłonność do zabawy i szukają właścicieli mogących zapewnić im dużo emocji i rozrywki. Zła rzeczą jest pogląd, że te różdżki nie nadają się do uprawiania poważnej magii; w trudnych warunkach są zdolne do wykonywania wybitnie trudnych zaklęć, a w połączeniu z odpowiednio sprytnym i pomysłowym magiem, może wytworzyć olśniewające zaklęcia. Ciekawą słabością dereniowych różdżek jest ich niechęć do wykonania zaklęć niewerbalnych, w takich sytuacjach są dosyć donośne.

DĄB
Różdżki z drewna drzewa, które symbolizuje męstwo, dzielność oraz potęgę, wybierają na właścicieli czarodziejów, którzy zdolni są zmienić bieg wydarzeń i wpłynąć w znaczącym stopniu na najważniejsze wydarzenia świata czarodziejskiego.

DZIKI BEZ
Różdżki z dzikiego bzu nie są zbyt często spotykane w świecie czarodziejskim. Ich najważniejszym atutem jest skuteczna ochrona przed dużą częścią zaklęć.

GŁÓG
Różdżkarz Gregorovitch napisał, że głóg "wydaje się dziwną, sprzeczną różdżką, pełną paradoksów, jako że drzewo z którego powstała rodzi liście i kwiaty o właściwościach leczniczych, a jednocześnie przy ścięciu gałęzi wytwarza zapach śmierci". Chociaż nie zgadzam się z wieloma wnioskami Gregorovitcha, to zgadzam się z nim w kwestii różdżki z głogu. Są one złożone i intrygujące w swojej naturze, tak jak właściciele, których sobie wybiorą. Różdżki głogowe mogą być szczególnie przydatne w magii leczniczej, ale są także mistrzyniami klątw. Natomiast ja zauważyłem, że różdżki głogowe można najczęściej spotkać w domach, gdzie panuje konfliktowa atmosfera lub u czarownicy, czy czarodzieja, który przechodzi przez liczne zawirowania. Głóg nie jest łatwy do opanowania i umieściłbym taką różdżkę tylko w rękach osoby, która udowodni swój talent, w przeciwnym razie konsekwencje mogą być opłakane. Różdżki z głogu mają pewną szczególną właściwość: zaklęcia, rzucane bez należytego skupienia, mogą wypalić rykoszetem.

GRAB
Różdżka z grabu wybiera właściciela, który uparcie, wręcz obsesyjnie dąży do wyznaczonego sobie celu. Przywiązana do swojego właściciela, odmawia posłuszeństwa każdej innej osobie, która ujmie ją w dłoń. Nie pozwala również swojemu właścicielowi działania sprzeczne z jego wewnętrznym kodeksem moralnym.
Ollivander: "Moja własna różdżka wykonana jest z grabu i z całą należytą skromnością, uważam że wybiera na swojego właściciela utalentowaną osobę z jedną, czystą pasją, którą można by nazwać obsesją (jednak ja wolę określenie "zamiłowanie") i która na pewno po jakimś czasie się objawi. Grabowe różdżki dostosowują się do stylu magii swoich właścicieli znacznie szybciej niż inne. Dzieje się to w takim tempie, że gdy inne osoby będą ich używać, będzie to dla nich niezwykle trudne nawet w przypadku rzucania najprostszych zaklęć. Różdżki te przyswajają również kodeks honorowy ich właścicieli, czy jakkolwiek to można nazwać, odmawiając wtedy rzucania pewnego rodzaju zaklęć - czy to dobrych, czy złych - które nie przystoją do ich Mistrzów. To szczególnie czułe i dostrajające się różdżki."

GRUSZA
Różdżki te mają wysokie właściwości magiczne. Z tego złoto stonowanego drewna wytwarza się różdżki o wspaniałej magicznej mocy, dającej najlepszy efekt w rękach osób serdecznych, hojnych i mądrych. Posiadacze różdżek z gruszy, są w moim doświadczeniu osobami popularnymi i szanowanymi. Nie znam ani jednego przypadku, gdy różdżkę z gruszy znaleziono w posiadaniu czarnoksiężnika. Są one także jednymi z najbardziej odpornych na uszkodzenia, jak zauważyłem, nawet po wielu latach ciągłego używania, zachowują świeży wygląd.

HEBAN
Te czarne jak smoła różdżki mają imponujący wygląd i reputację. Szczególnie nadają się do wszelkiego rodzaju zaklęć w pojedynkach oraz do Transmutacji. Heban jest najszczęśliwszy w dłoniach osób, które nie wstydzą się być sobą. Bardzo często osoby indywidualne, nonkonformistyczne, niebojące się statusu outsidera, posiadające hebanowe różdżki znajdowały swoje miejsce zarówno w szeregach Zakonu Feniksa, jak i Śmierciożerców. Z mojego doświadczenia wynika, że hebanowe różdżki najbardziej pasują do osób, które ściśle trzymają się własnych przekonań i wyznaczonych celów, bez względu na naciski otoczenia.

HIKORA (ORZECH BIAŁY)
Różdżki, które wybierają czarodziejów wytrwałych w dążeniu do swoich celów. Są posłuszne wobec tych, którzy swym działaniem udowodnią, iż wykorzystują je w odpowiedni sposób.

JAWOR
Z tego drewna powstają różdżki lubiące wyzwania, chętne nowych doświadczeń, które tracą blask, gdy wykorzystuje się je do prozaicznych czynności. Ich dziwną cechą jest to, że mogą ulec samozapłonowi, gdy ktoś je "zanudza". Z tego powodu wiele ustatkowanych czarownic i czarodziejów w średnim wieku jest zaskoczonych, kiedy ich różdżki wybuchają płomieniem przy nakłonieniu do rzucenia tych "nużących zaklęć". Jak można wywnioskować, różdżki wybierają właścicieli ciekawych przygód i żywiołowych, a w takim połączeniu szybko przystosowuje się do niego i nabiera doświadczenia. Te zdolności sprawiają, że jest to jedno z najbardziej cenionych drew różdżkarskich.

JODŁA
Różdżka z jodły bardzo szybko przywiązuje się do swojego właściciela, dając mu ogromną moc, szczególnie przy zaklęciach transmutacyjnych. Traci ją jednak, gdy znajdzie się w rękach innego czarodzieja.  
Ollivander: "Mój dostojny dziadek, Gerbold Octavius Ollivander, zawsze nazywał różdżkę z tego drzewa "różdżką ocalałego". Wzięło się to stąd, że sprzedał je trzem magom, którzy następnie przeszli przez śmiertelne niebezpieczeństwo bez zadraśnięcia. Nie ma wątpliwości, że to jeden z najbardziej odpornych rodzajów drewna różdżkarskiego. Na właściciela wybiera osobę silną i stanowczą, dlatego też źle sprawują się w rękach osób zmiennych i niezdecydowanych. Jodłowe różdżki są szczególnie odpowiednie do Transmutacji, lubią koncentrację, zdecydowanie i onieśmielającą postawę."

JABŁOŃ
Z drzewa jabłoni nie powstaje zbyt wiele różdżek. Są wprawdzie potężne i najlepiej pasują do właścicieli o wielkich ideałach i celach, jako że to drewno słabo wiąże się z użyciem Czarnej Magii. Mówi się, że posiadacze różdżek z drewna jabłoni będą żyli długo i w miłości, natomiast ja zauważyłem, że klienci o dużym uroku osobistym znajdują idealne połączenie właśnie z tego rodzaju różdżką. Niezwykła umiejętność rozmawiania z innymi magicznymi istotami w ich rodzimych językach, jest często spotykana wśród tych osób, przykład stanowi chociażby słynny autor książki Trytony: Obszerny Przewodnik po ich języku i zwyczajach, Dylan Marwood.

JARZĘBINA
Ten rodzaj drewna jest szczególnie popularnym w różdżkarstwie, ze względu na posiadanie właściwości ochronnych. W moim doświadczeniu są szczególnie zdatne do rzucania zaklęć obronnych w dodatku bardzo silnych i trudnych do przełamania. Powszechnie twierdzi się, że żadna czarownica, czy czarodziej parający się czarną magią nie posiadał jarzębinowej różdżki, a i ja nie mogę przypomnieć sobie, by którakolwiek z wykonanych przeze mnie, została użyta do czynienia zła. Jarzębinowe różdżki lubią towarzystwo osób trzeźwo myślących i o czystym sercu. Reputacja o ich mocy nie zwodzi nikogo - są równe wszystkim innym, czasami silniejsze i zazwyczaj zwyciężają w pojedynkach.

JESION
Jesionowa różdżka przywiązuje się do swojego jedynego, prawdziwego właściciela i nie powinna być przekazywana lub pożyczana, gdyż traci swą moc i umiejętności. Ta tendencja jest szczególnie silna, gdy rdzeniem różdżki jest włos z ogona jednorożca. Stare przesądy związane z różdżkami rzadko sprawdzają się w rzeczywistości, ale uważam, że stary wierszyk o jarzębinowej, kasztanowej, jesionowej i leszczynowej różdżce (jarzębina plotkuje, kasztan mówi monotonnie, jesion jest uparty, leszczyna jęczy) zawiera ziarno prawdy. Czarownic i czarodziejów wybranych przez jesionowe różdżki, jak wiem z doświadczenia, niełatwo jest odwieść od ich przekonań i celów. Jednak zuchwali i zanadto pewni siebie czarodzieje, którzy często nalegają na wypróbowanie tego wyjątkowego drewna, są rozczarowani jego efektami. Idealny właściciel takiej różdżki może być uparty i mężny, ale nigdy prostacki, czy też arogancki.

KASZTAN
To jeden z ciekawszych, złożonych rodzajów drewna, którego charakter znacznie różni się zależnie od umieszczonego w nim rdzenia i który uczy się wiele od swego właściciela. Różdżki z kasztanowca lubią wybierać na swoich właścicieli poskramiaczy magicznych stworzeń, osoby z talentem do Zielarstwa i miłośników natury. Jednak w przypadku połączenia z rdzeniem z włókna smoczego serca, mogą znaleźć swoje miejsce pośród czarodziejów lubujących się w luksusie i niekoniecznie przejmujących się źródłem pochodzenia ich majątku. Co ciekawe, trzech kolejnych przewodniczących Wizengamotu posiadało kasztanowe różdżki i rdzenie z włosa ogona jednorożca, tak więc to połączenie wskazuje na skłonność do wiązania się z aktywnościami dotyczącymi sprawiedliwości.

KLON
Często okazywało się, że osoby wybrane przez klonowe różdżki to urodzeni podróżnicy i badacze przyrody; to nie są różdżki, które lubią pobyt w jednym miejscu, wolą ambitnych właścicieli. W przeciwnym razie ich poziom magii wzrasta powolnie i w nijaki sposób. Nowe wyzwania i częste zmiany otoczenia sprawiają, że różdżka dosłownie błyszczy, samooczyszczając się z wszelkich defektów wraz ze wzrostem doświadczeń ich partnerów oraz własnych. To piękne, pożądane i wysokie jakościowo drewno było jedną z najkosztowniejszych różdżek na przestrzeni wieków. Przez długi czas posiadanie tej różdżki było uważane za oznakę wysokiego stanu.

LESZCZYNA
Wrażliwe różdżki leszczynowe często odzwierciedlają stan emocjonalny ich właściciela, dlatego najlepszymi ich posiadaczami są osoby, które rozumieją swoje uczucia i potrafią nad nimi panować. Inne osoby powinny unikać używania pożyczonej różdżki leszczynowej w sytuacji, gdy jej właściciel stracił nad sobą panowanie, doznał rozczarowania, bowiem różdżka absorbuje taką energię i rozładowuje ją w trudny do przewidzenia sposób. Pozytywny aspekt leszczynowej różdżki rekompensuje jej wady, w doświadczonych rękach wytwarza niesamowitą magię i jest tak oddaną właścicielowi, że często "więdnie" (to znaczy, wyrzuca całą swą magię i odmawia działania, a to prowadzi do konieczności wyjęcia rdzenia i włożenia go w inną oprawę, jeśli różdżka jest nadal potrzebna) gdy jej Mistrz umiera (jeśli rdzeniem był włos z ogona jednorożca nie ma nadziei; różdżka na pewno "umarła"). Leszczynowe różdżki posiadają też unikalną zdolność do wykrywania wód podziemnych, w momencie przejścia nad nimi emitują srebrne kłęby dymu w kształcie łez.

LIPA
To niezwykłe i bardzo atrakcyjne drewno różdżkarskie było szczególnie modne w XIX wieku. Popyt przewyższał podaż i niektórzy nieskrupulatni różdżkarze, wbrew standardom, barwili drewna innych gatunków, starając się oszukać nabywców. Przyczyna tej popularności leżała nie tylko w ich pięknym wyglądzie, ale również w ich szczególnej przydatności dla wieszczów i umiejętnych w Legilimencji. To dwie tajemnicze sztuki, które nadawały każdemu ich posiadaczowi dużego szacunku. Gdy popyt na nie był szczególnie wysoki, różdżkarz Arturo Cephalopos wyznał, że związek między lipą srebrzystą a jasnowidzeniem to "kłamstwo rozpowszechnione przez sprzedawców takich jak Gerbold Ollivander (mój dziadek), którzy mają znaczne zapasy lipowych różdżek w swoich sklepach i chcą się ich pozbyć". Jednak Cephalopos był niechlujnym różdżkarzem i ignorantem, dlatego też, nie trzeba było być jasnowidzem, by przewidzieć upadek jego biznesu. Różdżki lipowe na swoich właścicieli wybierają osoby, dla których najważniejsza w życiu jest przyjaźń.

MAHOŃ
Mahoniowa różdżka sprawi się świetnie w rękach czarodzieja, który ma talent do eliksirów. Jest idealna także do osób odznaczających się niemałą precyzją. Uczy się na zasadzie prób i błędów. Potrafi wyciągnąć odpowiednie wnioski, aby potem - w przyszłości - stać się lepszą.

MODRZEW
Mocne, trwałe i o ciepłym kolorze, od dawna cenione jako atrakcyjne i silne drewno różdżkarskie. Jego reputacja o posiadaniu wpojonego zaufania i oddania użytkownikowi zawsze sprawiała, że popyt na te różdżki przewyższał ich podaż. To bardzo pożądana różdżka, która ma jednak sprecyzowane wymagania odnośnie swojego właściciela, jest też trudniejsza w opanowaniu niż można sądzić. Uważam, że to drewno zawsze tworzy różdżki o ukrytych talentach i nieoczekiwanych efektach, co także wpisuje się w cechy ich najlepszych właścicieli. Często dzieje się tak, że czarodziej lub czarownica, nie może ujawnić pełni swojego talentu aż do czasu sparowania z modrzewiową różdżką. Gdy jednak już tak się stanie, uwalniają pełnie swoich mocy.

OLCHA
Olcha to nieustępliwy rodzaj drewna, ale odkryłem, że jej idealny właściciel wcale nie jest uparty i zawzięty, jest najczęściej pomocny, taktowny i przede wszystkim sympatyczny. Podczas gdy większość rodzajów drewna na różdżki wykazuje podobieństwo w charakterze do tych którym będą służyć najlepiej, olcha jest niezwykła, ponieważ zdaje się pożądać naturalności, która będzie niekoniecznie skrajnie przeciwna, ale na pewno odmiennego typu. Gdy różdżka z olchy jest odpowiednio dopasowana do właściciela, staje się wspaniałym, lojalnym pomocnikiem. Spośród wszystkich rodzajów drewna, olcha najlepiej nadaje się do rzucania niewerbalnych zaklęć, stąd też utarło się, że to różdżka dla najbardziej zaawansowanych czarownic i czarodziejów.

OSIKA
Drewno osiki nadające się na różdżki jest białe i drobne, za co jest wysoko cenione przez wszystkich wytwórców, a dodatkowo za urzekające podobieństwo do kości słoniowej i wybitność w dziedzinie zaklęć. Najwłaściwszy właściciel dla osikowej różdżki to najczęściej znakomity pojedynkowicz lub osoba, której przeznaczeniem jest osiągnięcie wysokiego stopnia tej zdolności. Osikowe różdżki szczególnie nadają się do magii wykorzystywanej w pojedynkach. Niesławny i sekretny, osiemnastowieczny klub pojedynków, który nazywał się Srebrnymi Włóczniami, podobno przyjmował tylko posiadaczy różdżek wykonanych z osiki. Z mojego doświadczenia wynika, że właściciele tych różdżek to generalnie osoby o silnym umyśle i determinacji, podejmujące wyzwania i lubiące nowe porządki - to różdżka rewolucjonisty.

ORZECH WŁOSKI
Wysoce inteligentnym czarodziejom i czarownicom należy oferować do wypróbowania jako pierwsze różdżki z orzecha, bowiem w dziewięciu przypadkach na dziesięć stworzą oni idealną parę. Różdżki z orzecha często trafiają w dłonie magicznych innowatorów i wynalazców; to ładne drewno posiada wszechstronne zdolności przystosowawcze. Podczas gdy niektóre z różdżek mogą odmawiać rzucenia zaklęć sprzecznych z ich naturą, różdżki orzechowe raz oswojone z właścicielem, spełnią wszystkie jego wymagania, pod warunkiem, że jest on wystarczająco błyskotliwy. To naprawdę śmiertelna broń w dłoniach czarownicy, czy czarodzieja pozbawionych sumienia, różdżka i jej właściciel mogą uczyć się od siebie w pewien szczególnie niezdrowy sposób.

OSTROKRZEW
Ostrokrzew jest jednym z rzadkich drzew różdżkarskich; tradycyjnie posądzany o posiadanie właściwości ochronnych. Działa najlepiej w ręku tych, którzy mogą potrzebować pomocy w przezwyciężaniu skłonności do gniewu i zapalczywości. Jednocześnie, ostrokrzew często decyduje się na właścicieli którym zagraża niebezpieczeństwo i są w trakcie swojej duchowej ścieżki, także osoby temperamentne. Ostrokrzew jest jednym z tych gatunków, którego moc zmienia się w sposób znaczący w zależności od użytego rdzenia, bardzo trudnym zadaniem jest połączenie go z piórem feniksa. To drewno w dziwny sposób wchodzi w konflikt z tego rodzaju wykończeniem. Gdy to niezwykłe zestawienie dojdzie do skutku, a różdżka wybierze swojego idealnego właściciela, nikt i nic nie powinno stanąć na ich drodze.

SEKWOJA
Dobrych jakościowo różdżek z drzewa sekwojowego jest niewiele, jednak wciąż istnieje na nie popyt, ze względu na pogląd, że przynoszą szczęście swojemu właścicielowi. Jednak jak często bywa z poglądami na temat różdżek, są one bardziej złożone. Same różdżki z sekwoi nie przynoszą szczęścia, ale za to wybierają na właścicieli osoby, którym zawsze się powodzi, dokonują dobrych wyborów i zawsze udaje im się wyrwać z kłopotów. Połączenie takiego czarodzieja lub czarownicy z różdżką z sekwoi zawsze daje intrygujące efekty. Natomiast ja, zawsze czekam na fascynujące opowieści o ich wyczynach, od momentu gdy wypuszczam ich z mojego sklepu.

SOSNA
To równolegle włókniste drzewo różdżkarskie zawsze wybiera na właściciela osobę niezależną, indywidualistę, który może być postrzegany jako postać samotnicza, intrygująca i lekko tajemnicza. Sosnowe różdżki lubią kreatywność w ich użyciu i w przeciwieństwie do niektórych, gładko dostosowują się do nowych metod i zaklęć. Wielu różdżkarzy twierdzi, że są one w stanie wyczuć i wybrać na właściciela osoby, które będą cieszyły się długim życiem. Ja mogę potwierdzić ten pogląd, jako że nie spotkałem jeszcze posiadacza sosnowej różdżki, który umarłby młodo. Sosnowe różdżki należą do grupy różdżek najbardziej wyczulonych na użycie zaklęć niewerbalnych.

ŚWIERK
Niedoświadczeni różdżkarze mówią, że świerk to trudne drzewo, ale pokazują tym jedynie swoją nieudolność. Prawdą jest, że potrzeba szczególnej sprawności do pracy z tym drewnem, z którego wytwarza się różdżki źle dopasowujące się do osób zbyt ostrożnych, nerwowych. Różdżka świerkowa wymaga twardej ręki, gdyż często ma swój własny pomysł na to, co ma wyczarować. Przy dobrym dopasowaniu - według mego doświadczenia - z osobą śmiałą, której ręka nie waha się przy rzucaniu zaklęć i o dużym poczuciu humoru, staje się wspaniałym pomocnikiem, bardzo lojalnym wobec właściciela i zdolnym do produkowania szczególnie ekstrawaganckiej i spektakularnej magii.

TARNINA
Różdżki z tarniny nie są zbyt często spotykane w świecie czarodziejskim, a ren rodzaj drewna nie jest powszechnie używany do tworzenia różdżek.
Tarnina będąca nietypowym materiałem na różdżkę, ma reputację - moim zdaniem zasłużoną - idealnej dla wojownika. To nie musi oznaczać, że jej właściciel praktykuje Czarną Magię (chociaż trzeba przyznać, że ci, którzy będą to robić, będą mieli cudowną moc tarniny w ręku). Tarninowe różdżki często spotyka się wśród Aurorów, a także rezydentów Azkabanu. Ciekawą cechą ciernistego krzaka tarniny jest to, że rodzi najsłodsze jagody po najcięższych mrozach, a wykonane z niego różdżki muszą przejść z ich właścicielami przez wszelkie niebezpieczeństwa i trudności, by prawdziwie się związać. Biorąc to pod uwagę, tarninowa różdżka będzie tak lojalnym i wiernym sługą, jak tylko można sobie wymarzyć.

TOPOLA
Ollivander: "Jeśli poszukujesz jedności, sprawdź najpierw wśród topoli", to stare motto mojego dziadka, Gerbolda Ollivandera, a moje własne doświadczenia dokładnie pokrywają się z jego słowami. To różdżka o spójnej sile, mocy, najszczęśliwsza w ręku czarownicy lub czarodzieja z wysokim morale. Istnieje stary, wysłużony dowcip wśród różdżkarzy, że różdżka z topoli nigdy nie wybrała polityka, jednak to świadczy o ich dużej ignorancji. Dwóch najwybitniejszych Ministrów Magii, Eldritch Diggory i Evangeline Orpington, było posiadaczami, wytworzonych przez Ollivanderów, topolowych różdżek.

WAWRZYN
Mówi się, że wawrzynowa różdżka nie może dokonać niechlubnego aktu, jednak w chęci uzyskania chwały (nierzadki to cel dla najlepszych właścicieli tych różdżek), poznałem kilka z nich, wykonujących potężną i czasami śmiertelną magię. Czasami mówi się, że różdżki wawrzynowe są kapryśne, ale to niesprawiedliwy osąd. One po prostu zdają się nie tolerować w posiadaczach lenistwa, zwłaszcza w sytuacjach, gdy sukces przychodzi w łatwy sposób. W przeciwnym wypadku przywiązują się do pierwszego właściciela na zawsze, zdobywając pasjonujący atrybut do spontanicznego rażenia piorunem czarodziejów i czarownic, którzy próbują je ukraść.

WIĄZ
Nieuzasadnione przekonanie, że tylko czarodzieje czystej krwi mogą zostać wybrani przez różdżki z wiązu, niewątpliwie bierze się stąd, że jakiś właściciel jednej z nich, starał się za jej pomocą udowodnić swoją czystość krwi. Osobiście znam wiele przypadków, gdy różdżki z wiązu wybierały na właścicieli czarodziejów i czarownice urodzone w mugolskich rodzinach. Tak naprawdę różdżki z wiązu szukają osób o silnej prezencji z dużą magiczną zręcznością i swego rodzaju wrodzonym dostojeństwem. Z mojego doświadczenia wynika, że wiąz spośród wszystkich rodzajów drewna, stwarza najmniejszą liczbę wypadków i głupich błędów. Natomiast odpowiada za najbardziej widowiskowe uroki i zaklęcia. To wyrafinowane różdżki, stworzone do wysoce zaawansowanej magii w dobrych rękach (to kolejny powód, który czyni je tak pożądanymi przez fanatyków czystości krwi).

WINOROŚL
Ollivander: Druidzi klasyfikowali wszystkie rośliny z drewnianym pniem jako drzewa, a winorośl tworzy różdżki o tak szczególnym charakterze, że byłem szczęśliwy mogąc kontynuować tę starożytną tradycję. Różdżki z winorośli należą do mało popularnych, natomiast mnie zaintrygowało to, że prawie zawsze na właścicieli wybierają osoby, które poszukują wyższych celów, mają ponadprzeciętną wizję i potrafią zaskoczyć osoby, które myślą, że znają je najlepiej.

WIŚNIA
To bardzo rzadko wykorzystywane drewno, jednak tworzy różdżki o dziwnej mocy, najwyżej cenione przez uczniów szkoły dla czarodziejów Mahoutokoro w Japonii. Osoby posiadające wiśniowe różdżki, cieszą się w niej dużym poważaniem. Zachodni nabywcy różdżek powinni wybić sobie z głowy przeświadczenie, że różowy kwiat z kwitnącego drzewa sprawia, że różdżka staje się frywolna, czy tylko ładnie wygląda. Wiśniowe drzewo często tworzy naprawdę śmiercionośną moc, niezależnie od rdzenia, ale w połączeniu z włóknem smoczego serca nigdy nie powinna trafić do czarodzieja bez odpowiedniej samokontroli i siły umysłu.

WIERZBA
Wierzba jest rzadko używanym drewnem różdżkarskim o mocy uzdrawiającej, idealnymi właścicielami dla niej są osoby niepewne swoich możliwości. Podczas gdy wielu pewnych siebie klientów nalega na wypróbowanie tych pięknych różdżek (przyciągani pięknym wyglądem, uzasadnioną reputacją idealnej do rzucania zaklęć niewerbalnych), wybierają one osoby z największym potencjałem, a nie tych, którzy są przekonani, że nie mają wielu rzeczy do nauki. W mojej rodzinie od zawsze mówiło się, że ten kogo czeka długa podróż w nauce, najszybciej pokona tę drogę z różdżką wierzbową.


Przykładowe rdzenie stanowiące podstawę magiczną różdżki:
■ Jad bazyliszka – różdżki o tym rdzeniu najczęściej trafiają do rąk czarnoksiężników, bądź po prostu osób o niezdrowej fascynacji zaklęciami czarnomagicznymi.
■ Kieł popiełka – różdżki o tym rdzeniu wykorzystywane są przez czarodziejów, którzy lubią flirtować, jako że jaja tego stworzenia są głównym składnikiem większości eliksirów miłosnych.
■ Kieł widłowęża – różdżki o tym rdzeniu często można spotkać u czarodziejów skoncentrowanych i sprytnych, parających się czarną magią.
■ Krew Reema – niezwykle rzadki składnik, różdżki o tym rdzeniu posiadają ogromną moc magiczną.
■ Łuska chimery – różdżki o tym rdzeniu trafiają do rąk osób żądnych krwi i lubujących się w sprawianiu bólu swojej ofierze.
■ Łuska salamandry – różdżki o tym rdzeniu są niezwykle przydatne dla osób zajmujących się magią leczniczą. Wzmacniają zaklęcia z tej dziedziny.
■ Ogon psidwaka – różdżki o tym rdzeniu są perfekcyjne dla osób lubiących płatać figle, psotników oraz tych, którzy nie traktują życia zbyt poważnie.
■ Pióro dirikraka – różdżki o tym rdzeniu mają ogromny potencjał w dziedzinie zaklęć teleportacyjnych.
■ Pióro feniksa – unikatowy, najprawdopodobniej najrzadziej spotykany rdzeń różdżki. Różdżki o tym rdzeniu bardzo trudno dopasować do odpowiedniego czarodzieja. Ponadto ich właściciel musi sobie zapracować na ich lojalność. Różdżki te często wykazują własną inicjatywę i działają z własnej woli, co zależni od sytuacji może być ich wadą lub zaletą.
■ Róg buchorożca – różdżki o tym rdzeniu przejawiają ogromny potencjał w zakresie zaklęć defensywnych i ochronnych.
■ Róg druzgotka – różdżki o tym rdzeniu często trafiają do rąk osób agresywnych, dających się ponieść emocjom.
■ Pióro lelka wróżebnika – różdżki o tym rdzeniu używane są przez czarodziejów, którzy posiadają zdolność jasnowidzenia, jak i przez tych, którzy upodobali sobie wróżbiarstwo.
■ Pióro memortka – różdżki o tym rdzeniu używane są przez czarodziejów, którzy słyną z dobrej pamięci oraz przez muzyków.
■ Pióro świergotnika – kolejny rdzeń różdżek wykorzystanych głównie przez muzyków czarodziejskiego świata.
■ Sierść sfinksa – różdżki o tym rdzeniu są idealne dla osób lubiących rozwiązywać różne zagadki, a także dla tych, którzy potrafią znaleźć rozwiązanie nawet w najbardziej trudnej i skomplikowanej sytuacji.
■ Skóra garboroga – różdżki o tym rdzeniu są niezwykle rzadko spotykane z powodu trudności w zdobyciu skóry tego zwierzęcia. Wykazują bardzo silne zdolności w kategorii zaklęć defensywnych i ochronnych.
■ Skóra wsiąkiewki – różdżki o tym rdzeniu wykorzystywane są przez czarodziejów o złej sławie, w szczególności złodziei i oszustów.
■ Skrzydło elfa – różdżki o tym rdzeniu mają bardzo małą moc magiczną. Zwykle używane są przez osoby próżne i niezdarne.
■ Szpon hipogryfa – różdżki o tym rdzeniu zwykle znajdują się w rękach osób wrażliwych i nieufnych, takich jak i same hipogryfy. Są dobre do rzucania klątw i uroków.
■ Włos demimoza – różdżki o tym rdzeniu idealnie nadają się do wykonywania zaklęć kamuflujących.
■ Włos jednorożca – różdżki o tym rdzeniu są najwierniejszymi z różdżek, najbardziej związanymi ze swoim prawowitym właścicielem. Tym samym są też najmniej odpowiednim rodzajem różdżek do praktykowania czarnej magii. Ich wadą jest to, iż są mało wytrzymałe.
■ Włos szyszymory – różdżki o tym rdzeniu trafiają do rąk czarodziejów o tendencji do załamań psychicznych oraz do takich, którzy nie radzą sobie z presją.
■ Włos z głowy wili – różdżki o takim rdzeniu idealnie nadają się dla osób o dużym uroku osobistym, pięknej aparycji oraz takich, które potrafią wykorzystywać swoje wdzięki.
■ Włos z ogona centaura – rzadki rdzeń różdżki, zwykle spotykany u osób cechujących się ogromną wiedzą i mądrością.
■ Włos z ogona kudłonia – różdżki o takim rdzeniu wykorzystywane są zwykle przez osoby nieśmiałe i nieufne.
■ Włos z ogona testrala – różdżki, którymi zwykle posługują się ci, którym w życiu towarzyszy pech lub ci, którzy w swoim życiu przeżyli śmierć wielu bliskich osób. Podobno przynoszą nieszczęście swojemu właścicielowi.
■ Włókno z pachwiny nietoperza – różdżki o tym rdzeniu wykorzystywane są przez czarodziejów o dobrym charakterze, którzy ponad wszystko cenią sobie przyjaźń.
■ Włókno ze smoczego serca – różdżki o tym rdzeniu mają największą moc magiczną i najlepiej nadają się do używania zaklęć czarnomagicznych. Również mocno przywiązują się do swojego właściciela, choć mogą go zmienić. Zwykle obierają wtedy zwycięzcę pojedynku magicznego stoczonego z uprzednim właścicielem. Różdżki te pozwalają na szybszą naukę zaklęć, choć są także temperamentne i wymagają opanowanych właścicieli.


ŹRÓDŁO: wiki + http://www.harry-potter.net.pl